Merhaba ben Salcomp fabrikasında çalışan bir kadın işçiyim. Bizler Xiaomi markasının telefonunu üretiyoruz. İşe girdiğimden beri sıkıntı çekiyorum. Sürekli disiplin adı altında mobbingi görüyoruz. Bant sistemi olarak çalıştığımız için çıkarttığımız telefon sayısını sürekli yükseltiyorlar. Nefes bile alamıyoruz artık. Sürekli “haydi haydi” baskısıyla çalışıyoruz. Bu durumda itiraz ettiğimizde, “Beğenmiyorsan kapı orada” tehditleri ile karşılaşıyoruz. Kapalı bir ortamda çalıştığımız için temiz hava alamıyoruz. Günde 11 saat çalışıp eve geldiğimizde bitkin düşüyoruz. Ekonomik olarak zor bir dönemden de geçiyoruz. Evimiz kira, önümüz kış. Eşimin tek maaşıyla geçinemiyoruz. O yüzden çalışmak zorundayım. Tüm çalışan kadın arkadaşlarım gibi bu baskılara mecbur kalıyoruz. Türk Metal Sendikasında örgütlüyüz ve maalesef sendika bizden yana değil işverenden yana tutum sergiliyor. İşçiler artık gidip sendikaya dertlerini bile anlatamıyor. Biliyor ki çözüm olmayacak. TİS sürecimiz yaklaşıyor. Maalesef pek umutlu da değilim. Bizim yanımızda olmayıp işverenin çıkarına düşünen sendikadan beklentim artık yok.

Fotoğraf: Ekmek ve Gül