İstanbul Üniversitesinde, yüzyıllardır ekonomik, kültürel ve politik iktidarın yeniden üretildiği “kutsal” aile yapısı, bu yıl birleştirici ve yenilikçi bir güçmüş gibi mezuniyet sahnelerinde “Ailece Bilim” temasıyla alkışlatıldı. Devletin ve sermayenin tahakküm zincirlerini görünmez hale getiren bu söylem, iktidarın aile yılı adı altında dayattığı ve sürekli olarak süslediği ataerkil, heteronormatif aile modelinin bir parçasıdır. Bu slogan, aileyi kutsayan politikaların üniversite sahnesine taşınmasıdır.

Peki bin bir zorlukla çocuğunu okutan aileler ve aile desteği olmayan, burslarla yaşayan, sabah akşam çalışıp kıt kanaat geçinen, yarını kurtarmaya çalışan öğrenciler de "Ailece Bilim” söylemi ile masumlaştırılan bu politikalara dahil mi?

Ekonomik ve sınıfsal eşitsizlikleri normalleştirmek için aileyi ideolojik bir aygıt olarak kutsamak, iktidarın ekonomik sömürüsünü aklamaktan başka bir şey değildir.

Mezuniyet masraflarının ailelerin “gururla” karşıladığı bir ritüel olarak sunulması, diplomanın yalnızca bireysel çabanın değil; ekonomik sermayenin, sosyal ilişkilerin ve aile içi kaynakların bir ürünü haline getirilmesi ve yükseköğretimin bir sınıfsal ayrıcalık olduğu gerçeğinin gizlenmesi için oluşturulmuş bu sloganın bir parçasıdır. Bu sloganda kadınlara verilen mesaj ise açık: “Başarının arkasında ailen var.” Yani bireysel emeğin değil; kolektif fedakârlığın kutsandığı, patriyarkal düzeni ve ekonomik sömürüyü besleyen bir tabloyla karşılaşıyoruz. Kadını aile içine hapseden, bireyselliğini yok eden sistem bir kez daha bağımsız yaşamımızı erteleyip emeğimizi görmezden gelmektedir.

Ancak biz kadınlar biliyoruz ki mezuniyet sahneleri bu propagandaların değil; emeğimizin, özgürlüğümüzün ve özgür düşüncelerimizin alkışlandığı yer olmalı. Kutsal ailenizin de aile yılınızın da üniversitelerde yeri yok.

Fotoğraf: 'iu1453' Instagram hesabından ekran görüntüsü alınmıştır.