1911 ağustosunda başlayan ev kadınlarının huzursuzluğu eylemlere dönüştü. Tepesi atan kadınlar her şeyi kırıp döküyor, fiyatları düşürmeyen satıcıları pataklıyorlardı.

Afganistan’daki savaştan kaçarak Türkiye’ye gelen mülteciler, oturma izinlerinin verilmesi için günlerdir Ankara’da bekliyor. Mültecilerin bekleyişi ise Türkiye’deki akrabalarının yanına yerleşmek.

Ekonomideki hareketlilik kadınları nasıl etkiliyor? Nasıl bir çözüm, nasıl bir talep ortaya koyulmalı? Osnabrück Üniversitesinde doktora sonrası araştırmacı olan Nevra Akdemir sorularımızı yanıtladı.

Bu sadece benim hikayemden küçük bir parça. Benim gibi kim bilir kaç kişi aynı yokluğu yaşıyor. Açlıkla boğuşuyor. Beni duyacak, seni duyacak kimse yok mu!

Aylardır yüzde 80 engelli oğlu ile otogar yakınında bir durakta yaşamaya çalışan Seval Taşkın, erkek egemen sistemin mağdur ettiği kadınlardan sadece biri.

Gerçekten araya koyduğumuz “onlar ve biz” ayrımı şu parti ya da bu partiyle, şu inanç ya da bu inançla, şu kıyafet ya da bu kıyafetle mi belirleniyor?

Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın ‘Artık her evde buzdolabı var. Bu refah göstergesidir’ açıklamasını buzdolabını doldurmaya çalışan kadınlara sorduk.

O dolabın metal soğukluğu için değil, cıvıl cıvıl sofralarda hep birlikte huzurla oturulan sofralar için vereceğiz oyumuzu.

Sennur Sezer 2017 Emek-Direniş Öykü ve Şiir Ödülleri’nde öykü dalında birinci olan bu öykü, bir kıymık gibi batıyor insanın yüreğine. Eline sağlık Şeyma Koç...

Diyarbakır’dan kısacık bir sohbetin gösterdiği ‘büyük Türkiye’ tablosu işte bu: Dağıtılan kömür yardımını kadınlar 2 liraya satıp çocuklarının ihtiyacını karşılamaya çalışıyor.

Elmas Çetintaş’ın, Pendik’te kızı ve oğluyla birlikte yaşadığı evi, adeta başına yıkıldı. Boşandığı kişinin isteğiyle, yasal hakları hiçe sayılarak evi yıkılan Çetintaş hiç kimseye sesini duyuramamış.

‘Erkek meselesi’ olarak görülen seçim tartışmalarına kadınların katılımı daha sınırlı. Bunu referandumda kırmıştı kadınlar. Kuaförler, bakkallar, işyeri tuvaletleri derin tartışmaların yeri olmuştu.

İktidar, ekonomik sıkıntıların olumsuz sonuçlarından kaçmak adına, baskın seçime gitse de Kocaeli ve Ankara’da kadınların hayat hikayeleri sorunların gizlenemez noktayı çoktan aştığını gösteriyor.

Kaynanam da öyle kolay bir insan değil, ama ne yapayım, susup oturacaktık. Bin bir emekle kurduğumuz evi kapattık, eşyaları bir depoya kilitledik. Kaynanamın gösterdiği bir odaya yerleştik.

Kadınlar işsiz, yoksulluk had safhada, güvencesizlik diz boyu, şiddet aldı başını gidiyor, kadınlar kendilerini güvende hissetmiyor. “Türkiye’de Kadınlar ve Kadın Emeği” raporu halimizi ortaya seriyor

Urfa’da çekilen bu fotoğraf kentin günlük yaşantısının bir parçası artık. Yüzlerce Suriyeli kadın sabah saat 5.00’ten itibaren ücretsiz ekmek alabilmek için fırınların önünde sıraya giriyor.

Nuray, eşinden ayrı ve işsiz. İki küçük çocuğu var ve onları bırakacak kimse olmadığı için çalışamıyor. Yoksullukla boğuşan Nuray yetkililerden iş, çocukları için de kreş istiyor.

Sincan’da çarşı pazar kan ağlıyor; kadınlar yetmeyeni yetirme derdinde, herkes şikayetçi. Dert ortak da, sadece dertlenmek yeter mi?

Cumhurbaşkanı Erdoğan asgari ücreti beğenmeyenlere ‘Ya eline diline dursun’ dedi. Asgari ücretle geçinen Kısmet Çelik ise ‘asgari ücretle nasıl geçinilemez’i yazdı.

10 tane ekmek götürecek insanlar var burada. Ekmeğin gramajı düşürüldü. Fiyatında bir değişiklik yok. Haliyle insanlar 1 tane ekmekle doyamaz oldu. Eh, daha fazlasına da imkanları yetmiyor.