Ben 39 yaşında çalışan bir anneyim. 10 yaşında bir kızım var. Çalıştığım iş çok ağır değil ama yine de 10-11 saat çalışıp geri kalan zamanda ev işlerini hızlıca halledip kızıma vakit ayırmaya çalışıyorum.

17 yıldır çalışıyorum bu zor hayat koşullarında, ev ekonomisine katkı sağlamaya çalışıyorum. Eve iki maaş giriyor ama ekonomik olarak son iki yıldaki kadar zorlandığımızı hiç hatırlamıyorum. Bir çocuğumuz olmasına rağmen artan masraflar, kılık kıyafeti, okul beslenmesi, etüt ücretleri vb. hepsinin birden artması bizi çok zorladı. Enflasyondan dolayı artan fiyatlar ama aksine artmayan maaşlar... 4-5 kişilik aileler çocukların masraflarına nasıl yetişebiliyorlar?

Yaz döneminde çalışan anne olmak... Nasıl gelelim bu sorunun cevabına. Kışın okula ve etüde gidiyor kızımız. Yaz döneminde ise bir önceki senelerde yaz okuluna, kursa gönderebiliyordum. Bu yıl yaz okulu, kurs bir yana hafta sonu çocuğu bir yerden bir yere götürebilmek için cebimde en az 100 lira olması gerekiyor. Sadece yol parasını hesaplarsak tabii ki... Ben de çareyi kızımı yanımda işe götürmekte buldum.

10 yaşında bir çocuğu, yaz döneminde gelişimini desteklemek için bir kursa göndermem gerekirken bütün gününü benimle birlikte işte geçirmesi ne kadar mantıklı? Bir de bunun vicdan muhasebesini yapıyorum. Yaz okulu, 25 günlüğü 3 bin 600 liradan başlıyor. Asgari ücret 11 bin 402 lira olmuş. Bir meyvenin kilosu 50 liradan başlıyor. Ne yapmalıyım? Mecbur benimle işe gelecek. İşyerimde “çocuğunuzu getiriyorsunuz” diye sorun yapacak yöneticilerim yok en azından.

ÇOCUKLAR BÜYÜYOR AMA NASIL?

Çalışan annelerin çocukları araştırmalara göre daha mutluymuş diyorlar. Çok merak ediyorum hangi araştırmaya göre acaba bu? Türkiye koşullarında nasıl mutlu olabilir ki? Çalışan annenin çocuğu doğar doğmaz ‘Güvenli bir yerde bakımını kim üstlenecek?’ sorusuyla doğuyor. Kreş mi bakıcı mı büyükanne mi akrabalardan mı destek alacak bu koşullarda? Tabii ki büyükanneler ve akrabalardan destek alacak. 17 yıldır çalışıyorum hep haberlerden okuyorum çalışan anneye kreş yardımı, maddi destek yardımı verilecek diye. Ama hiç alanı görmedim de almadım da. Çocuğum hastalandığında bile zar zor izin aldığımı biliyorum.

Çocuklarımız büyüyor ama nasıl büyüyorlar? Büyüdükçe masrafları da büyüyor. Çocuklarımız için daha güzel zamanlar geçireceğimiz koşullar istiyorum. Çocuğun çocuk olarak, annenin annelik duygusunun vicdan muhasebesini yapmadan umutlu günler geçirmesini istiyorum. Çalışan annelerin her yönden gelen baskıyı, sıkıntıları bırakıp çocukları için rüya gibi bir gelecek istemesi çok da uzak olmamalı. Bir anne olarak fırsat eşitliği sağlanan, zengin fakir uçurumunun olmadığı bir hayat istiyorum.

Görsel: Pixabay