Elisabeth Langgässser’in Silinmez Mühür adlı romanı 1946 sonbaharında yayınlandığında şair henüz tanınmamıştı. On yıl önce Yahudi kökenli olduğu için İmparatorluk Yazarlar Odası’ndan çıkarılmıştı; eserlerini yayınlaması da yasaklanmıştı. O zamana kadar yayınlanan iki cilt şiir kitabı ve dört ince düzyazı kitabı fark edildi. Bunlardan sadece 1933’te basılan Proserpina-Welt eines Kindes/ Proserpins-Bir Çocuğun Dünyası kısa süreli başarılı olmuştu.

Bu durum 1946’da aniden değişti. Vaftiz edilen Yahudi Lazarus Belfontaine’in kaderini anlatan yeni romanı, Elisabeth Langgässer’ı edebi tartışmanın merkezine taşıdı. Bu roman, Hermann Kasack’ın Şehir romanının yanında, “Nazi terörü altında yaratılan büyük sanat” eserlerinin bir örneği olarak görülüyordu. Çalışmaları, okurlarının çoğunda kötü gidişatta rolünün ne olduğunu sorgulama eğilimine yol açtı.

Elisabeth Langgässer uzun süre zorluklar altında eserini oluşturmak için mücadele etti. 1930’un başlarında evlilik dışı dünyaya gelen kızı Cordelia nedeniyle öğretmenlik işini kaybetmişti ve serbest yazar olarak hayatını kazanmak için riski aldı. Bir yandan annelik rolü ve edebi tutkusu arasında çatışmalar da yaşıyordu: “Kesin olan bir şey var: eğer bir çocuğunuz varsa o zaman tamamen dolu bir güne sahipsiniz veya bir iş sahibiyseniz o zaman çocuğu başka ellere teslim etmeniz gerekir.”

Elisabeth Langgässer 25 Temmuz 1950’de yaşamını yitirdi.