İşe başladığı günden itibaren, deneme süresi de içinde olmak üzere, en az 1 yıl çalışmış olanlara yıllık ücretli izin verilir. İş Kanunu’nun emredici hükmüne göre, yıllık ücretli izin hakkından vazgeçilemez. İşçilere verilecek yıllık ücretli izin süresi şöyledir:
Hizmet süresi;
a) 1 yıldan 5 yıla kadar olanlara 14 günden,
b) 5 yıldan fazla 15 yıldan az olanlara 20 günden,
c) 15 yıl ve daha fazla olanlara 26 günden az olamayacaktır.
Ayrıca 18 ve daha küçük yaştaki işçilere verilecek yıllık izin 50 günden az olamaz.
İş Kanunu’nda çalışılmadığı halde geçen bazı süreler de yıllık ücretli izin hakkı hesaplanırken dikkate alınır. Bunlar;
- İşçinin uğradığı kaza veya tutulduğu hastalıktan ötürü işine gidemediği günler
- Kadın işçilerin kanun gereğince doğumdan önce ve sonra çalıştırılmadıkları günler
- İşçinin muvazzaf askerlik hizmeti dışında manevra veya herhangi bir kanundan dolayı ödevlendirilmesi sırasında işine gidemediği günler
- Çalışmakta olduğu işyerinde zorlayıcı sebepler yüzünden işin aralıksız bir haftadan çok tatil edilmesi sonucu olarak işçinin çalışmadan geçirdiği zamanın 15 günü (işçinin yeniden işe başlaması şartıyla)
- Hafta tatili, ulusal bayram, genel tatil günleri
- İşçilerin evlenmelerinde üç güne kadar, ana veya babalarının, eşlerinin, kardeş veya çocuklarının ölümünde üç güne kadar verilecek izinler (Daha fazla bilgi için: İş Kanunu Madde 55)
İş Kanunu yıllık ücretli iznin işveren tarafından bölünemeyeceğini, ancak tarafların anlaşması ile bir bölümü 10 günden aşağı olmamak üzere en çok üçe bölünebileceğini düzenler. İzinlerini işyerinin kurulu bulunduğu yerden başka bir yerde geçirecek olanlar isterlerse eğer, bu hususu belgelemeleri koşuluyla, gidiş ve dönüşlerinde yolda geçecek süreleri karşılamak üzere işveren toplam dört güne kadar ücretsiz izin vermek zorundadır.
İş Kanunu’na göre, yıllık ücretli iznini kullanmakta olan işçinin izin süresi içinde ücret karşılığı bir işte çalıştığı anlaşılırsa, işveren ödediği ücreti geri alabilir.