Ben Onkoloji Hastanesinde çalışan bir işçiyim. Hastanelerin durumu vahim, hastaların daha vahim. İşe girdiğim günden beri hastane taşınacak diye korka korka çalıştık. Bu hastaneyi kapatmak için ellerinden geleni yapıyorlar. İnsanlar, hastalar ayaklandı, medya duydu diye göstermelik açıklamalar yapıldı ama işin aslı bu değil. Çünkü gözden çıkarıldı bu hastaneler ve hastalar.

Şehir hastanesi adı altında hepsini toplayıp, okumuş memurumuz, doktorumuz, hemşiremiz esir edildi. Bunları geçtik, peki biz işçilerin durumu ne olacak? Hastane yönetimi bize, “Bizim işimiz değilsiniz” diyor. Taşeron firma “Ben elemanımla geldim, siz benim elemanım değilsiniz” diyor. Peki bu işler ne olacak? Yemekhanedeki işçiler, katlarda çalışan bütün işçiler zor durumda. Kimse işçiyi kabul etmiyor. Hastane kapandığında kapıda biz işçiler kalacağız.

BİR ŞEY KALMAYANA KADAR TAŞIYACAKLAR

Üzgün ve kaygılıyız, çünkü ekmek kapımız kapanıyor. Kimse kapanmıyor demesin, ufak ufak taşıdılar hastanemizi. Devam da ediyorlar ve edecekler. Çünkü fark etmeyelim istiyorlar. Doktorlar ve hemşirelerimiz açıklamanın ardından sessiz sedasız gönderildi. Ambulanslar, gereçler, hastalar. Hepsi taşınmak için hazır bekletiliyor.

Tüm işçiler ise tedirgin, kadro denildi, onu bekliyoruz. Kadro için de 2015 yılı şartı getirilmişti. Sonradan işe girenlere ne olacak? Bu kadronun neresinde olacak işçiler bilmiyoruz. Ben 2017 girişliyim. Asgari ücretle nasıl geçiniriz diye düşünürken şimdi onu da elimizden alıyorlar. Bu sorunumuzu kendi aramızda bile konuşamıyoruz çünkü konuşanın başı derde giriyor. Kısacası hastane taşınıyor, işçi mağdur.

HESABINI KİME SORACAĞIZ?

Son bir yıldır aylık sözleşmeler yapılarak tazminat hakkımız elimizden alınıyor. Bunun hesabını kime soracağız bilmiyorum. Ama artık bir şeyler yapılması gerekiyor. Sesimizi duyurmak ve halkımızdan destek almak istiyorum. Okuyan iş bulamıyor, işi olanın elinden işi alınıyor. Bir sürü vaat var ama icraat göremiyoruz. Eğitim ve araştırma hastaneleri ortadan kaldırılıyor. Doktorlar bile uzmanlıklarını alacakları hastaneleri kaybediyor, böyle de bakmalıyız.

Fotoğraf: Ekmek ve Gül