Ayşegül 46 yaşında. Halk eğitim merkezinde ücretli öğretmenlik yapıyordu, şu anda çalışamıyor. Çünkü uzun yıllardır şiddetle dolu evliliğini yeni sonlandırdı. Yeni bir hayat kurmaya çalışıyor.

Evlendikten 1 yıl sonra kızı doğmuş Ayşegül’ün. Eşindeki şiddet eğiliminin varacağı boyutu görmüş ilk günden. Önce psikolojik destek alması için ikna etmeye çalışmış, her seferinde “Ben deli değilim” cevabıyla karşılaşmış. Şiddet devam etmiş... Ve 22 yıl sonra atabilmiş Ayşegül uzaklaşma adımlarını. Peki neden bunca yıl beklemiş? Hem güvenceli bir işi olmaması, hem de kızı küçükken ayrılırsa kızını kendisinden koparacakları korkusu yüzünden… Boşanmak için kızının üniversiteyi bitirmesini bekliyormuş, ama şiddetin hayati tehlike boyutuna vardığını gördüğü an dayanamamış ve evi terk etmiş. Yasal süreci başlatmış. Avukatın yönlendirmesiyle tedbir kararı almış, polisle eve gelip eşini evden gönderebilmiş.

HER AŞAMASI AYRI DERT!

Boşanma sürecinde görmüş haklarını kullanmanın hiç de öyle kolay olmadığını: “Avukatın konuya hâkim olması çok önemli. Her gün yeni düzenlemeler yapılıyor. Örneğin benim dilekçemi yazan ilk avukat eksik yazmıştı. Sonradan tuttuğum avukat gerekli davaları açtı. Boşanma davası açmak yeterli değil. Yasaya göre ‘2002’den sonra edinilen mallar ayrıldığında paylaşılır’ deniliyor. Ama hiç de o kadar kolay değilmiş. Boşandıktan sonra malların paylaşılması için de ayrı dava açmak gerekiyor. Banka hesapları için ayrı, mal varlığı için ayrı, altın vs. için ayrı olarak her şeyi detay detay belgelendirmen gerekiyor. Bazı avukatlar gerekli yönlendirme ve bilgilendirmeyi yapmayınca hak kaybı yaşıyorsun. Çünkü haklarını kullanmak için de süreler var, onları kaçırmaman lazım. Haklı olsan bile haklarını bu süreler yüzünden kaybedebiliyorsun. Oturduğun ev için de belediyeye gidip şerh koydurman gerekiyor. Ayrıca kooperatif gibi tapusu daha olmayan hisseleri de varsa belgelendirmek gerekiyor. Her biri için de harç parası ödemen gerekiyor. Eğer kadın, geliri ve üzerine mal olmadığına dair belgelerle birlikte muhtarlıktan fakirlik kâğıdı alırsa ve mahkeme de kabul ederse bu harçları ödemiyor.”

Birçok kadının haklarını bilmediğini söyleyen Ayşegül, sorun yaşayan her kadınla paylaşıyor kendi deneyimini. Ayşegül, “Kadınlar haklarına sahip çıksınlar, haklarını bilsinler istiyorum” diyor.