Zeren Ertaş’ın Aydın KYK Güzelhisar Kız Öğrenci Yurdunda asansör faciası sonucu hayatını kaybetmesi üzerine ülkenin dört bir yanındaki yurtlarda öğrencilerin tepkileri yükseldi. Kimi yurtta öğrenciler kitleler halinde yürüyüşler yaptı, kiminde ise odalarda ışıklar açılıp kapatılarak eylemler gerçekleşti. Benim de barındığım İstanbul Cevizlibağ Atatürk Kız Öğrenci Yurdunda ise Zeren’in ölümü büyük yankı uyandırdı. Hepimiz Zeren’in ölümünü derinden hissetmiştik. Hem bir sıra arkadaşımızı kaybetmemizin acısı hem de 5 bin kişilik yurdumuzda bile sürekli asansörlerin bozulması içimizde bir öfke yumağı oluşturdu.

İDAREDEN MENFAATÇİ YAKLAŞIM

Bu mesele gündemimize gelmişken bir sıra arkadaşımız daha ihmale kurban gitmesin diye bir öğrenci temsilciliği kurma kararı aldık. Bu kararımıza yurt idaresi ilk başta olumlu yaklaşsa da ardından çeşitli bahanelerle geri adım attı. İlk başta temsilcilik kurma çabamıza ortakmış gibi görünün yurt idaresi, zaman ilerledikçe böyle bir şeyin mümkün olmayacağını, zaten Bakanlığın temsilciliğe dair çalışmalarının olduğunu söyledi. Bizler yurt idaresinin yurttaki hareketi sönümlendirmek niyetiyle bizimle uzlaştığının farkındaydık. İdarenin kararından dönmesi bizi şaşırtmadığı gibi çalışmamızın da önüne geçemedi.

Şimdi Zeren’in ölümü üzerinden neredeyse 2 ay geçti. Hâlâ ülkenin dört bir yanındaki yurtlardan asansörlerin bozulduğuna, düştüğüne ilişkin haberler geliyor. Aynı şekilde bizim yurdumuzdaki asansörler de güvenli değil. İdare asansörlere QR kod koyduğunu, sürekli kontrol edildiğini söylese de inanmıyoruz. Çünkü bizler bu asansörlerin denetimlerinin özel şirketler tarafından yapıldığını, bilim ve meslek odası olan TMMOB’un asansörleri kontrol etmesine izin verilmediğini biliyoruz. Üstelik yurttaki sorunlarımız bununla da ibaret değil. Yemekler yağ içinde, temizlikler personel eksikliği nedeniyle yapılmıyor, bir personel birden çok işle uğraşmak zorunda kalıyor, çamaşır makineleri yeterli değil, hepimiz çalışmak zorunda olmamıza rağmen gece 23.00’dan sonra yurda girmemiz yasaklanıyor ve dahası.

‘KAPI KAPI DOLAŞARAK TEMSİLCİLİĞİ ANLATTIK’

Tüm bu sorunların karşısında Zeren’in ardından yaptığımız eylemden de güç alarak öğrenci temsilciliği kurma kararımızdan vazgeçmedik. Fiili bir öğrenci temsilciliği oluşturduk. Öğrenci temsilciliğinde yer alan arkadaşlarımızla yurttaki sorunlar üzerine sık sık tartıştık. Tüm bu tartışmaların ardından her bir arkadaşımız sorumluluk aldı.

Aldığımız kararlar doğrultusunda kapı kapı dolaşarak arkadaşlarımıza öğrenci temsilciliğini anlattık. Bu sırada yasal haklarımızı daha iyi öğrendik. Bazı arkadaşlarımız yurt yönetmeliğini okuyup bizleri bilgilendirdi, bazı arkadaşlarımız diğer öğrencilere de bilgi vermek için bildiriler yazdı. Aynı zamanda oda arkadaşlarımızdan başlayarak aynı çatı altında barındığımız arkadaşlarımızın sorunlarından ve şikâyetlerinden haberdar olmaya çalıştık. Daha önce bireysel olarak birçok arkadaşımızın katılmayı talep ettiği, ancak belirli öğrenciler dışında kimsenin katılamadığı il genelinde yapılan KYK yemek toplantısına öğrenci temsilcisi olarak katılabildik. O toplantı öğrencilerin sorunlarını çözecek bir toplantı olmasa da katılabilmemizin nedeninin bir harekete dayanan temsilcilik oluşumu olduğunun bilincindeyiz.

‘ÖRGÜTLENMENİN GEREKLİLİĞİNİ ANLADIK’

Zeren’in ardından yaşanan bu olaylar bizlere güçlü birer deneyim olurken birbirimizden haberdar olmanın ne kadar önemli olduğunu gördük. Bu vesileyle hem yurttaki sorunları konuşuyor hem de kendi hayatlarımızı paylaşıyoruz.

Mücadelemiz henüz bitmedi elbette. Ancak öğrencilerin birbirine güvenemediği, yurt dışı hayallerinin günden güne arttığı bu dönemde belki de en büyük kazanımımız birbirimize güvenebilmemiz ve örgütlenmenin gerekliliğini anlamamız oldu.

Fotoğraf: Ekmek ve Gül