Uzun zamandır yaşadığım bu süreçle ilgili bir yazı yazmayı planlıyordum. Ama kafamı bir türlü toparlayıp yazamıyordum. Bu yazıyı hem kendim hem de kız kardeşlerim için yazıyorum. Kadınların büyük bir bölümünün başının belası olan ama vücudumuzun da belki en güzel organlarından olan mememizin hastalanması. Bunu telaffuz etmek, meme kanseri demek biraz ağır geliyor olsa da doğrusu bu meme kanserini sanki hiç yaşamayacakmışım gibiydi, aklımın ucundan bile geçmezdi. Ama bir gün fark edersin ki sen de bundan azade değilsin.

1 Ocak günü evdekilerle mutfakta şakalaşırken elim tesadüfen mememe çarptığında o sert şeyi hissettim aniden. Hani hep derler ya ayağımın altından yer kaydı, gerçekten öyle hissettim. Bir daha dokundum, yok dedim, hayır. Kardeşimden dokunmasını istedim. Evet, orada sert bir kitle vardı. Biraz şamata yaptım çevremi çok germemek için. Aynanın karşısına geçtim, iki mememi de yokladım tekrar tekrar. Tamam, hem de bayağı sert bir kitle vardı. O gece ciddi bir kaygı yaşadım. Sabah okula gittim, oradan da izin alıp KETEM’e. Hemen ilgilendiler, mamografi çektiler. Cuma günü gelip sonucu almam istendi. Okula döndüğümde kadın arkadaşlardan birkaç kişiyle paylaştım. Hemen kötüye yormamamı istediler, kendilerinde de kistler bulunduğu gibi tesellilerle beni rahatlatmaya çalıştılar. Karışık duygularla eve döndüm. Ertesi gün KETEM’den telefon geldi, hemen çağırdılar. Sevk kağıdı ile hastaneye yönlendirildim. Biraz ağladım, toparlanıp, taksiye atladım, Ankara Onkoloji Hastanesinde muayene oldum. Tek tek gerekenleri yazıp yönlendirdi. Ultrason, mamografi, biyopsi gibi yerlerden randevu aldım. Önerilen bir doktordan da randevu aldım, işlemler hızlıca yapıldı. Doktor, meme kanseri teşhisi koydu, tek memede zannederken diğer memede de küçük kitleler tespit edildi. İki mememi de alacağını, buna onay verirsem kısa sürede ameliyat yapmak istediğini söyledi. 27 Ocak’ta ameliyat oldum. Kemoterapiye başlandı. İkinci kemoterapimi aldım.

KETEM’LER YAYGINLAŞTIRILMALI

Sıkıntılarım oluyor tabii ama katlanılamaz boyutta değil. Ailem, arkadaşlarım, yoldaşlarım, dostlarım etrafımda çember oluşturdular. Evet, bunu atlatacağım. Bu hastalığı yeneceğim. Çünkü doktorun da söylediği gibi çok gelişme kaydettik meme kanserlerinde. Erken fark etmiş olmamız bir avantaj, iyileşiyorum. Bu süreçte online etkinliklere katılıyorum. Kitap okuyorum, örgü örüyorum, yazı yazıyorum. Teslim olmuyorum, olmayacağım. Biraz ara verdim mücadeleye ama ben o mücadelenin yeniden parçası olmaya geliyorum. Bu da benim için başka bir mücadele alanı oldu ayrıca. Kazanacağım, ailemle, dostlarımla beraber dayanışma ile.

KETEM, kanser araştırma merkezi gibi kurumlar kadın sağlığı açısından sahip çıkılması ve yaygınlaştırılması gereken yerler. Genelde toplum sağlığı özelde kadın sağlığı, üreme organlarının sağlığının takip edilmesi, korunması devletin olmazsa olmaz sorumluluğu olmalıdır. Sevgili kadınlar, burada bize de çok iş düşüyor. Böyle tesadüfen değil, bilinçli olarak meme muayenesi yapalım. Tamamen ücretsiz olan kontrolleri yaptıralım. Unutmayalım, biz kendimizi önemsemezsek büyük risklerle karşı karşıya kalabiliriz.

Görsel: Freepik