Önde gelen bir işçi lideri ve eğitimci olan Agnes Nestor 24 Haziran 1880’de doğdu, 28 Aralık 1948’de öldü.  

İşçi kadınların çıkarlarıyla bağlantılı gördüğü Illinois’deki kadınlara oy hakkı için verilen mücadeleye alışılmadık bir katkı sundu. 1876’da Michigan, Grand Rapids’de doğan Agnes Nestor kısa süre sonra şansının değiştiğini gördü. İş arayışı içinde olan babası aileyi Chicago’ya taşıdı ama hastalandı ve Nestor’un çocukluğu sekizinci sınıftan ayrılıp ailesini desteklemek için fabrikalarda çalışmayla geçti. Eisendrath Glove Company’de altmış saatlik çalışma haftası altında mücadele eden Nestor, erkek iş arkadaşlarının sendikalaşmasından ilham aldı. Sesini yükseltti ve 1898’de taleplerinin yalnızca on günde kabul edildiği bir kadın grevine liderlik etti. 1902’de yerel bir kadın eldiven işçileri örgütünü kurdu. Kısa süre sonra, önce başkan yardımcısı olarak görev yaptığı Uluslararası Eldiven İşçileri Sendikasının (IGWU) kurulmasında yer aldı ve ardından IGWU sekreter-sayman olarak tam zamanlı ücretli profesyonel çalışmaya atandı. İşi kadınları değişik mesleklerde örgütlemek ve konuşmalar yapmaktan ibaretti. Bu iş, kadınlara oy hakkı çalışmasıyla paralel yürüdü. Çalışan kadınların da çalışma koşullarından zarar görme veya grev yapmaktan hapse atılma olasılıklarının erkekler kadar olduğunu ve bu nedenle, erkekler gibi, güvenli koşullar ve yasayla garanti edilmiş muamele için mücadelelerini güçlendirmek için oya ihtiyaçları olduğunu belirtti.

DEZAVANTAJLI GRUPLAR İÇİN OY HAKKI MÜCADELESİ

Nestor, çalışan kadınların yasal korunmaları için birlikte çalıştığı Jane Addams, Mary McDowell ve Margaret Dreier Robins gibi önde gelen Chicago reformcularıyla arkadaş oldu. Addams, 1907’de Nestor’un IGWU bölüm toplantısında konuştu ve 1909’da Nestor’u ünlü heykeltıraş Charles Haag’ın işçileri tasvir eden bir heykel sergisi ve “müzik okulunun öğrencilerinin emek şarkıları” için Hull House’a davet etti. Addams ve Illinois Equal Suffrage Association’ın (IESA) diğer liderleri, 13 Nisan 1909 Salı günü saat 10:30’da Chicago’ya gidiş dönüş için özel bir tren seferi düzenlediler. Nestor dahil konuşmacılar için duraklar yaptılar. “Kadınların Oy Hakkı, Şikago’nun Refahı” gibi oy hakkı sloganları yazılı pankartlarla süslenmiş tren, her durakta yüzlerce kişi çekti.

Oy hakkı hareketinin liderlerinin çoğu beyaz, orta sınıf kadınlar iken, Nestor yetersiz temsil edilen gruplar adına konuştu. Azınlıklar ve dezavantajlı gruplar için oy hakkı savunucusu olan diğer konuşmacılar arasında Illinois Kadın Sendikaları Birliği Başkanı Mrs. Raymond Robins; Yahudi Kadın Yardımları Başkanı Flora Witowsky; ve Addams’ın çocuk işçiliği, ırkçılık ve fuhuşla ilgili konuları savunmak için kurduğu Chicago Çocuk Koruma Derneği Saha Sekreteri Bayan Thomas vardı.

Belediye seçimlerinde oy hakkı tasarısı kabul edilmedi, ancak IESA’nın lobiciliği daha geniş, daha kapsayıcı bir kadın koalisyonuna yol açtı. Yenilgi Nestor’un cesaretini kırmadı; 1910’da, “İş için yeni bir ruh ve adaleti sağlamak için ek bir güç duygusu her kadına tam bir oy hakkı ile gelecektir” diye yazdı. IESA’nın ve Nestor gibi aktivistlerin yıllarca süren çabalarından sonra, 1913’te Illinois kadınları, Nestor ve diğerlerinin her sınıftan kadınlara fayda sağlayacağını açıkça belirttikleri tam oy hakkı için bir adım attılar. Nestor 1948’e kadar yaşadı ve oy hakkı hareketinin 1920’de On Dokuzuncu Değişiklik’in onaylanmasıyla başarılı olduğunu gördü. Nestor, 1929’da Illinois yasama meclisine aday oldu ama seçilemedi. Birkaç federal komitede görev yaptı ve Büyük Buhran boyunca kadınların çalışma yaşamındaki sorunlarına karşı hayatının sonuna kadar özveriyle çalışmaya devam etti.