“... kadınlar iç savaş istemiyorlar, uluslararası savaş da istemiyorlar. Sadece dar görüşlülük ve kibir tarafından dikte edilen ve kendini ‘erkekçe’ olarak gösteren politikanın boş olduğunun farkındalar. Bu politikaya, Nasyonal Sosyalist politikaya, tüm gücümüzle, halkımıza olan sevgimiz uğruna karşı çıkmak zorundayız.”

Bu cesur ve net sözlerle, uzun yıllar SPD Reichstag üyesi olan Marie Juchacs, 1932'de Reich Başkanının seçilmesiyle ilgili çalkantılı tartışmaya müdahale eden tek kadındı. 1919'da bir Alman parlamentosu olan Weimar Ulusal Meclisi'nde konuşan ilk kadındı. Kadınlar için özgürlük ve eşitlik talep etmiş ve sosyal politikayı kadının temel görevi haline getirmişti. Bir parlamento üyesi olarak, esas olarak çocuk ve gençlik yasalarını, ilerici refah yasalarını ve kadın haklarını savundu. Örneğin, ilk üç aylık dönemde kürtajın cezasızlığını savundu ve 1926'da sorumluluk ve çaresizlik duygusuyla kürtaj yapan işçi sınıfından kadınların duygusal çatışmalarını parlamentoda yansıttı.

Küçük bir kasaba olan Landsberg'deki gençliğinde, ekonomik zorlukların, adaletsizliğin farkına vardı, aynı zamanda ağır fabrika işlerinde çalıştı. Erkek kardeşi onu SPD'ye getirmiş ve böylece ona yeni umutlar ve hedefler açmıştı. Kısa evliliğinden sonra, en yakın müttefiki ve sırdaşı olan kız kardeşi Elisabeth Kirschmann-Röhl ile Berlin'e gitti ve burada iki kadın birlikte çocuklarını büyüttüler, kadın terzisi olarak çalıştılar. SPD işçi derneklerinde popüler konuşmacı oldular.

1917'den itibaren Juchacz, SPD yürütme komitesinde tam zamanlı bir kadın sekreterdi. SPD'li kadınlar Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra tekrar sosyal yardım işinden uzaklaştırıldıklarında Juchacz 1919'da Arbeiterwohlfahrt'ı, İşçi Refah Örgütü'nü (AWO) kurdu. Onun liderliği altında ve her seviyedeki kadınların özverili çalışmaları sayesinde, AWO Almanya'nın her yerinde hızla yaygınlaştı. Ana fikir, sivil örgütler aracılığıyla refahı korumak yerine işçilerin dayanışmaya dayalı kendi kendine yardım etmeleriydi. Juchacz, sosyalist refah ilkelerini uygulamaya çalıştı. Immenhof gibi ilerici evler ve Berlin'de sosyal yardım çalışanlarının eğitimi için bir sosyal yardım okulu böyle yaratıldı.

1933, bu başarılı faaliyetler aniden sona erdi. Juchacz, önce Fransa'ya, sonra da ABD'ye kaçmak zorunda kaldı. Ancak zor ve tehlikeli sürgün yıllarında bile yardım etmenin yollarını buldu. Fransa'da göçmenler için öğle yemekleri düzenledi ve daha sonra New York'ta “Arbeiterwohlfahrt USA - Hilfe für den National Sozialismusopfer” İşçi Refah Örgütü ABD-Nasyonalsosyalizmin kurbanlarına yardım teşkilatını kurdu. 1949'dan sonra Almanya'ya döndüğünde, son gücüyle AWO'nun onursal başkanı olarak yeniden inşasına eşlik etti.

28 Ocak 1956'da öldü.

Fotoğraf: AWO arşiv