Lübnan'daki göçmen ev işçileri, işverenin izni olmadan işlerini değiştirmelerini veya işlerini bırakmalarını engelleyerek, onları temel haklardan yoksun bırakan, patrona bağımlı hale getiren Kafala sisteminin sona ermesini talep etmek için Pazar günü Lübnan’da Uluslararası Yerli İşçi Günü için sokağa çıktı.

İşçilerin talepleri ise şunlar: 

- “Kafala sistemi”ne son verilerek işçilere işlerinden ayrılabilme hakkının tanınması ve yeni bir iş buluncaya kadar ülkede kalmalarına izin verecek yeni bir uygulamanın başlatılması.

- İstismar mağdurları için adalete erişim engelinin ortadan kalkması ve bu işçilerin idari gözetim altına alınması.

- İşe alım ajanslarının daha yakından izlenmesi ve istismarcı işverenlerin cezalandırılması.

- Göçmen ev işçilerine adil haklar veren ve henüz Lübnan'ın imzalamayan 189 sayılı ILO Sözleşmesi'nin onaylanması.

MODERN KÖLELİĞİN ‘KEFİL’ SİSTEMLİ HALİ!

İşçiler Lübnan işçi yasaları tarafından korunmuyor, bu sebeple temel işçi haklarından yoksun olan işçiler asgari ücret gibi uygulamaların dışında tutuluyorlar. Buna karşın durumlarını iyileştirmek için, Lübnan'daki göçmen ev işçileri 9 yıldır kendi işçi sendikalarını kurmaya çalışarak mücadele ediyorlar.

Lübnan'daki 200.000 göçmen ev işçisinin çoğu Kafala sistemine bağlı çalışıyor ve öncelikle Filipinler, Etiyopya, Bangladeş, Sri Lanka ve Nepal'den geliyorlar.

Lübnan Genel Güvenlik departmanının IRIN haber ajansına verdiği rakamlara göre, Lübnan'da hafta 2 göçmen ev işçisi ağır ve güvencesiz çalışma koşulları sebebiyle hayatını kaybediyor.

KAFALA SİSTEMİ NEDİR?
Katar, Birleşik Arap Emirlikleri, Suudi Arabistan, Bahreyn, Ürdün gibi ülkelerde de uygulanan “Kafala” sistemine göre, her yabancı çalışanın bir işveren ya da şirkete bağlı olması gerekiyor. ‘Sponsorluk ve kefillik sistemi’ adı altında, işçiler işverenin izni olmadan ülkeden ayrılamıyor, tek bir işverene bağlı oluyor ve işlerini değiştiremiyor ya da bırakamıyorlar. Bir modern kölelik hali olan bu sistemde göçmen işçiler, çalışabilmek için bu ülke vatandaşı olan bir kefil bulması gerekiyor. Kefil konumundaki kişi, işçinin hangi koşullarda ve ne zaman ülkeden ayrılacağını belirlediği gibi pasaportuna da geçici olarak el koyuyor. Bunun bir sonucu olarak patronlar örneğin, göçmen emekçilerin “İkamet vizesi”ni iptal edebiliyorlar. Göçmenleri ülkede kaçak ya da sınır dışı edilmeyle karşı karşıya kalmaya zorlayan bu durumda da genellikle işçi sınır dışı edilemeden önce cezaevinde hapse atılıyor.

Kaynak: Alaraby.com