Fas’ta günlük asgari ücretten (5.63 euro) çok çok az ücretlere mahkum edilen ve yoksulluk sınırının altında yaşamak zorunda bırakılan çoğunluğu kadın 1 milyonun üzerinde tarım işçisi kölelik koşullarında çalıştırılıyor.
Bu işçilerin sadece yüzde 22’si kayıt dışı değil onlarda mevsimlik işçi. Ücretleri saat olarak değil, topladıkları bitki, meyve ve çiçeklerin kilosu oranında belirlenen tarım işçileri günde 14 saat çalışarak ortalama 1 kilo ürün ancak toplayabiliyorlar ve bunun ücret karşılığı 0.08 euro düzeyinde kalıyor. Günlük asgari ücreti yakalayabilmeleri için ise günde 50 kilo toplamaları gerekiyor!

Asgari haklardan bile yoksun işçilerden kadınların durumu ise çok daha ağır. Uzak köylerden gelen kadınlar, çalışmak için hamile oldukları süreçlerde bunu gizlemek zorunda kalıyorlar. Kadın işçiler hamileliklerini gizlemek için kemerle karınlarındaki şişliği gizlemeye çalışıyorlar çünkü hamile oldukları anlaşılırsa işlerinden oluyorlar!

Bir de çok tanıdık bir manzara var: İşçilerin tarlalara nasıl götürüldükleri... İşçiler, tarlalara kamyonlarla istif halinde götürülüyor. Çoğu bu güvensiz yolculuklarda kaza geçiren araçlarda canlarından oluyor.

Fas'ta, şubat 2017 yılında tarım işçilerinin geçirdiği kazadan bir kare.

Çalışma ve yaşam koşullarından bezmiş işçiler 2016 yılından beri sendikalaşmaya çalışıyorlar. “Ulusal Tarım İşçileri Federasyonu” FNSA’ya üye olmaya başlayan işçilerin ancak şu ana kadar yüzde 0.5’i sendikalı olabildi. Çünkü, patronlar her fırsatta sendikaya üye olan işçileri işten atıyor.

FNSA tarım işçilerini ülke çapında örgütleme çalışmalarına devam ediyor.