Altı yıldır kalıcı yaz saati uygulaması ile mücadele ediyoruz. 10 yaşındaki çocuk “Saat 7 buçuk oldu, hala sabah olmadı” diyerek ne kadar da güzel ifade ediyor durumu. Yataktan çıkmak istemiyor.

Tasarruf amaçlı başlatıldığı iddia edilen uygulamanın kabarık elektrik faturalarına sebep olduğu ise apaçık ortada.

Sebep aydınlanmayan gün, sonuç elektrik faturası.

Ülkenin en batısı ile en doğusu arasında gün doğumu açısından 1 saat 16 dakikalık bir zaman farkı bulunmasındandır ki; İzmir’de güneş ışığıyla uyanmak imkansızlaşıyor.

Biyolojik saatimiz bu uyku ritmine uyum sağlayamıyor, güne düşük motivasyonla başlanıyor; sinirliyiz, dikkatimiz dağınık, odaklanamıyoruz.

Çocuklar ilk dersi karanlıkta işliyor, zifiri karanlıkta yalnız başlarına yolda yürüyor…

Ve sabah mesaisine yetişmeye çalışan emekçi kadınlar. Gece geç saatte sokaklarda olmasını istemedikleri kadınlar, aynı karanlıkta ıssız sokaklarda işyerine, otobüs durağına vs. yürüyor. Taciz, saldırı olursa yine “O saatte orda ne işi varmış” mı denecek? İşe gidiyor, ne işi olacak; güvensiz, güvencesiz, korkulu, tedirgin.

Yeter artık kadınların, çocukların yollarına attığınız taşlar; güvenli ortamlarda, insanca yaşamak istiyoruz.

Fotoğraf: Pixabay