Sabahın köründe karanlık sokaklar, mahallenin her yerinde fır fır dönen pahalı siyah camlı arabalar, kıyıda köşede uyuşturucu kullanan lise döneminde çocuklar… Gülsuyu'nun onlarca yıldır mahallelisi olan kadınlar son dönemde mahallenin iyice değiştiğini ve kendilerini güvende hissetmediklerini anlatıyorlar. Daha önceden akreplerle mahallede devriye atan emniyet güçlerinin ise bu durumun önüne geçmek için bir şey yapmamalarına tepkililer.

Gülsuyu, Maltepe'de yüksekte kalan bir mahalle, sokaklarının, evlerinin manzarası ise şahane bir deniz manzarası… Tam rantsal dönüşüm için inşaat şirketlerinin, mütahitlerin ağzının suyunu akıtan cinsten bir yerleşim alanı. Evler eğime yerleştiği için sokaklar uzun; ulaşım ise minibüs ve otobüsle. Tamamen bir konut bölgesi, mahallelinin spora gitmek, iki üç sosyal aktivite yapmak için alanı ise yok, zaten yakın yerlerdeki etkinliklerden haberleri de olmadıklarını söylüyor kadınlar. Belediyenin onları unutmasından, Gülsuyu’nun belli bir bölgesinin yukarısına gerçekleştirilen etkinlikleri haber verme zahmetinde bile bulunmadıklarından şikayetçiler: “Spor yapabileceğimiz bir yer yapsa buraya belediye fena mı olurdu? Tee nereye gitmek zorunda kalmazdım.”

Kadınlar, bu durumun çocuklar için daha da sıkıntılı olduğunu belirtiyor. Artık kadınlar komşularına güvenemiyorlar ve çocukları da bundan etkileniyor. Yeri geliyor çocuklarını sokakta oynatamıyorlar, okula gönderirken sürekli kontrol ediyorlar. Okuldan sonra zaten mahalle güvensiz olduğu için çocukların sokakta oynamaları konusunda tereddütlüler, bir de uyuşturucu satıcılarıyla karşılaşmalarından, çetelerin ağına düşmelerinden, madde kullanmaya başlamalarından korkuyorlar. Çocuklara vakitlerini nitelikli şekilde değerlendirecekleri bir alternatif de sunulmamış oluyor ve çocukların sağlığını ve güvenliğini sağlayacak bir günlük yaşam inşası tamamen ailelerin inisiyatifine ve imkanlarına bırakılmış oluyor.

Geceleri ise karanlık sokaklar bomboş. Kadınlar sokak aydınlatmalarının yetersiz olduğundan şikayetçi: “Markete çıkmak istesen akşam, birkaç kere düşünürsün.” Akşamları belirli bir saatten sonra mahallenin tekin olmamasından kaynaklı hem kendileri hem de çocukları sokağa çıkmamak için özen gösteriyorlar. Sokak başlarında toplanıp sokakta yürüyenleri rahatsız eden erkek grupları, mahallede fink atan lüks arabalar mahallenin kadınlarını rahatsız ediyor. Bu durum şunu da gösteriyor ki mahallelerde önlem alınmayarak teşvik edilen çeteleşme, uyuşturucu ticareti yine en çok kadınları ve çocukları etkiliyor. Kadınlar hem kendi yaşamlarından hem çocuklarının yaşamlarından tedirgin her an tetikte yaşamak zorunda bırakılıyorlar. “Evim” dedikleri yerde hep arkalarına bakarak, hep hangi yoldan gideceğini yüz kere düşünerek, hangi saatte dışarı çıkacağını tartarak, çocuğunun eve gelişini kaygıyla bekleyerek geçirmek zorunda kalıyorlar.

Sabahları da karanlık sokaklar hala karanlık. Akşamları zaten yeterli olmayan aydınlatmalar sabahları hava aydınlanmadan kapanıyor. E sabahın köründe işine gitmek için çıkanlar? Karanlık sokaklara ve tekinsizliğe mahkum otobüsüne, minibüsüne, servisine yürüyor.

Kadınlar tüm bunlara rağmen kendileri ve çocukları için bir şeyler yapmaları gerektiğini, eve kapanmanın buna çözüm olmadığını, yan yana gelişlerin önemli olduğunu, kendisine yalnız olmadığını hissettirdiğini ifade ediyorlar. Bunun için de “daha çok yan yana gelmeli ve sorunlarımızı birlikte konuşup çözmeliyiz” diyorlar. Karanlığa bırakılmak isteyen sokaklara ışığı ancak yan yana gelen kadınların mücadelesi sağlayacak.

Fotoğraf: Ekmek ve Gül