Selam dünyanın yükünü sırtında taşıyan kadınlar; 

Ben özel bir okulda çalışan iki kızıyla birlikte yaşayan bir işçi kadınım. Dünya çapında ve ülkemizde zor günlerden geçiyoruz. Zaten hayatım çok yorucu ve ekonomik olarak zordu. Şimdi bu koronalı günlerden sonra daha bir zor oldu. İzmir’e iki yıl önce taşındım, daha önce farklı işyerlerinde garsonluk, temizlik işçiliği yaptım. En son özel okulda yaklaşık bir buçuk yıl önce işe girdim.

Bizi mart ayının 17’sinde ücretsiz izne çıkardılar apar topar. Akşam telefonla arayıp “yarın işe gelmeyin izne çıkardık” dediler. Bizim gibi emeğiyle geçinen insanlar için ücretsiz izin açlık demektir. Tabii bir panik hali, ne olacak? Şimdi ne yapacağız? Asgari ücretle geçinmenin zaten zor olduğundan bahsetmiyorum bile. Belirsizlik ve kaygı hali psikolojimi bile etkiledi. Dünyanın sonu gelmiş gibi kendimi çaresiz hissettim. Gündemimiz koronadan çok işsizlik ve geçim kaygısı oldu.

Hükümet yetkilileri bir süre sonra kısa çalışma ödeneğinden bahsetti. Ama kimse bir şey bilmiyor. Sigorta günü şu kadar olacak bu kadar olacak, kim faydalanıyor, kim faydalanamıyor. Net bir bilgi veren kimse yok. Öğrendik ama koşullar o kadar ağır ki zaten faydalanamıyor birçok insan.

Bir ayı geçti evdeyim ve bu durum ne kadar sürecek belli değil. TV’lerde “evde kal” diyen yetkililer, evde ne yiyip, ne içeceğimizden bahsetmiyor bile…

Alacağımız 1170 lira parayla hangi ihtiyacımızı karşılayacağız. Evladın varsa önceliğin oluyor, onların zorunlu ihtiyaçlarını karşılayamamak her şeyden beter. Bir kızım üniversitede okuyor, şimdi evde uzaktan eğitim dediler ama internet bilgisayar koşullarımız uygun mu soran yok.

Bu dönemde çocuklarımın ve ailemin desteği, arkadaş, ev sahibim, eş dostumun, kadın derneğinin dayanışması olmasaydı daha zor geçerdi. Birbirimizle dayanışmak, hal hatır sormak bile çok kıymetli.

1 Mayıs yaklaşıyor, benim durumumda olan binlerce işçi, binlerce kadın var. Devlet asıl bizlere destek paketleri açıklamalı ama talep etmeden, mücadele etmeden olmayacak görüyoruz. Bu nedenle başta halk için sağlık, ücretli izin, işsizlere gelir desteği talepleri olmak üzere, taleplerimizi haykırıp dayanışmayı büyütmeliyiz. Unutmayalım dayanışma yaşatır.