Merhaba, ben hastanede temizlik isçisiyim.

2016 yılından bu yana aynı iş yerinde çalışıyorum. Bizim dönemimizde işe alımlarda dikkat ettikleri husus, 35 yaş üzeri ve genelde de eşinden boşanmış veya eşini kaybetmiş kadınların işe alınmasıydı. Bizler o zamanlarda çok fark etmesek de yine de bu yaş grubu ve eşinden boşanmış insanları işe alınması hoşumuza giderdi. Çünkü bu insanların ayaklarının üzerinde durması gerektiğine ve maddi olarak yaşam içerisinde bir yer edinmeleri gerektiğine inanıyorduk.

Yıllar sonra, 2021’de pandemi sürecinde yeni elemanlar işe alındı. Bizler, kurumun yöneticilerinin gerçek niyetlerinin ne olduğunu ancak İŞKUR’dan giren arkadaşları görünce, yani 20 yaş civarlarında, kendine güvenen, bilgili, eğitim seviyesi yüksek, modern giyimli olan arkadaşlar aramıza geldiğinde anladık. Haklarımızın gasp edildiğini, kölece çalıştırıldığımızı fark ettik.

Düşünün ki herhangi bir makyaj, ruj vs. sürmek yasaktı; elimizde herhangi bir takı, toka, yüzük, küpe, herhangi bir aksesuar yasaktı. Mola verip çay içmek kesinlikle yasaktı. Yakının geldiği zaman onunla ilgilenmek yasaktı. Duvarları, kapıları, pencereleri didik didik, ince ince temizlettirirlerdi. Ama bizim İŞKUR üzerinden gelen arkadaşlarımız geldikten sonra, bu kadar baskının haksızlık olduğunu ve beraber hareket edip bazı şeyleri düzeltebileceğimizi anladık. Sonra işlerin rengi değişti.

Aslında kurum daha ucuza, daha fazla işe ve paraya ihtiyacı olan, daha fazla muhtaç olan bizleri daha kötü şartlarda çalıştırmak için tercih ediyordu. Yeni gelen ekiple yine bu gençlerin İŞKUR üzerinden daha ucuza çalıştırmak üzere geldiklerini gördük. Ancak taleplerimiz ortak. Keza uzun saatler, güvencesiz bir şekilde çalışıyoruz. Bunlara karşı mücadele etmemiz ise şart.

Fotoğraf: Pexels