Sultangazili kadınlar olarak, Cibali Tekel Fabrikasında sendika başkanlığı yapmış Hatice Görgü ile piknikte bir araya geldik. Hatice ablanın mücadelesini dinledik, o gün yaşadıklarının bugüne benzeyen ya da farklı olan yanlarını konuştuk. Bu deneyimlerin, özellikle pikniğe katılan belediye işçisi kadınlar açısından son derece öğretici olduğunu düşünüyorum.

Döneme dair yaşadıklarını anlatırken pür dikkat dinlediğimiz Hatica ablanın ve arkadaşlarının ilmek ilmek dokudukları mücadelenin sonunda patron yanlısı sendikanın yıkıldığı anın gururu hâlâ gözlerindeydi.

Hatice ablanın; işçiler arasında ayrım yapmadan, işçileri ötekileştirmeden, kendi sorunları etrafında kurulan örgütlülüğün başarıya ulaşmasının önünde hiçbir engel olmadığı vurgusu özellikle dikkat çekiciydi. Kadınların bir araya geldiklerinde nasıl güçlendiğinin, o gücü kendilerinde bir kez hissettiklerinde engelleri nasıl aştıklarının öyküsü Tekel’deki sendikal çalışma.

Ayrıntılı olarak bilmediğim bu süreci, birinci ağızdan dinlemek oldukça keyifli ve yol göstericiydi. Her şeyi en ince ayrıntısına kadar hesaplayan, karşı tarafın bir sonraki adımda yapabileceği hamleyi önceden tahmin eden ve çözümünü planlayan bir gücün neleri başardığının öyküsü müthişti.

Sendikal çalışmada istikrarın, kendine ve yol arkadaşlarına olan güvenin vurgusu önemliydi bizler için. Sendikal çalışma yapan kadın arkadaşlarımız, işyerlerine döndüklerinde nasıl bir yol izlemeleri gerektiğini ya da bulundukları her ortamda mücadele etmenin önemini bir kez daha anlayarak ayrıldılar piknikten.

Soğuğa rağmen keyifle yapılan kahvaltı, çekilen halay bir sonraki buluşmaya dair verilen sözlerle sona erdi. Çok teşekkür ederiz Hatice abla, iyi ki geldin mavi gözlerindeki umut bizlere yol gösterici oldu.

Fotoğraf: Hatice Görgü