Nasıl kıydınız o minicik bedene? Nasıl can verdi kuzum? Çırpına çırpına... Düşüdükçe beynim donuyor. Zaman duruyor bende. Empati kuruyorum, çünkü benim de iki kuzum var, küçük olan özel anaokuluna gidiyor, çalışmak durumundayız ve kuzumu bu kuruma emanet etmek zorundayım. Minik Alperen’i hangi zihniyet yok etti, daha önünde çok uzun bir yol varken neden ona özen gösterilmedi, gelecek hakkı ona verilmedi? Gözünü para hırsı bürümüş kişilerin gücü neden sadece minicik bedene yetti? Bir kere daha keşkeler dolandı dilimize. Devlet neden denetim yapmadı o eğitim yuvasına? Kurumun öğretmenleri 17, 18, 19 yaşında çocuklar... Bu da sorgulanmalıydı. Hep karşılığı olmayan nedenler beynimde. Alperen gitti. Artık dönüşü olmayan bir yolda anne, babası. Tarifi olmayan acıların içinde. Çok vahşi bir cinayet işlendi o serviste. Çocuklarımızı artık nasıl bu tarz kurumlara, servislere vereceğiz ve güvenle göndereceğiz bilmiyorum, içimizde hep acabalar. Nasıl için el verdi, ailesine yüzün kızarmadan yalan bilgiler verirken, o minik çocukları cezayla korkuturken, öğretmenleri işsiz bırakmakla tehdit ederken hiç mi içiniz acımadı? Siz insanlık adına çok çirkin bir şey yaptınız ve bu asla unutulmayacak. Gerek okullar, gerekse okul servisleri ve görevlileri çok iyi bir denetimden geçmeli. Herkese belge verilmemeli. Israrcı olmalıyız bu yolda ve çocuklarımızın geleceği için sağlam, yarınları olan, güvenli bir gelecek için. Bu çocuklar bizlerin kişilikli, vicdanlı, ahlaklı yarınları olmalı. Bu asla unutulmamalı. Çekin kirli ellerinizi ve fikirlerinizi minicik bedenlerden.

Çocuklarımızın gittiği bu özel kurumlar ne kadar güvenli, ne kadar denetleniyor? Siz çocuğunuzu güven içinde gönderebiliyor musunuz bu kurumlara? Cevaplar buraya.