Yine her hafta olduğu gibi sitemize gelen sebzecinin etrafında toplandık. Korna çalarak geldiğini haber veren sütçü, aynı zamanda kasa kasa sebze de getirir. Ancak "Her sene kasa sayım azalıyor abla" diye yakınıyor sütçü. Kadınlar hep bir ağızdan başlıyor konuşmaya: "Bir türlü ucuzlamadı sebze", “Nasıl kışlık hazırlığı yapalım bacım, günlük mutfak alışverişini zor yapar olduk." Komşularımızdan biri şöyle isyan ediyor: "Sadece pahalılık değil derdimiz, geçen gün yaşlı anneme ilaç almaya gittim yok. Eczacı birçok ilaçların zor bulunduğunu söyledi. Nasıl bir kâbusun içinde yaşıyoruz, bırakın annemin ilacını bildiğimiz antibiyotik bile zor bulunuyor. Sebze meyve alamıyoruz, ilaç bulamıyoruz, çocuklarımızın geleceği meçhul, nereye kadar bu böyle gider. Bu kâbus bitsin artık." Kirada oturan kadınlardan biri, "Senin hiç değilse evin var. Biz ne yapalım? Maaşı ev sahibine yatırıyoruz. Okullar açılıyor, çocuklarıma beslenme nasıl koyacağım onu düşünüyorum. Yaz geldi geçti, meyve hiç ucuzlamadı. Kışın ne yedireceğiz çocuklara?" diye yakınıyor. Arkasından “Belasını versin bu düzenin” deyip kızıyoruz hep birlikte. O kadar çok pahalılıktan konuşuyoruz ki nerden ucuz patlıcan alalım, biberi kim nereden daha uygun aldı, herkes birbiriyle paylaşıyor. Sebzeci kamyonunun etrafında toplanıp ortak sorunlarımız hakkında konuştuğumuz gibi her zaman bir araya gelmeyi başarsak sesimizi daha gür duyurabiliriz. Aslında biz kadınlar beraberken güçlü olduğumuzun farkındayız. Daha çok nasıl bir araya gelmeliyiz, biraz onun yollarını yine birlikte bulup başaracağız. Başka bir yolu yok.

Fotoğraf: Canva Pro yapay zeka görsel oluşturma aracı