Maria Rita Epik, 1 Ocak 1958’de İzmir’de doğdu. Gitar çalmaya on bir yaşında başlayan Epik, kısa süre sonra ilk bestesini yaptı. İtalyan Anaokulu’nda, Gazi İlkokulu’nda ve İzmir Özel Türk Lisesi’nde okudu. 

Maria Rita Epik, Ege Üniversitesi İşletme Fakültesi’nden 1979 yılında mezun oldu. Üniversite son sınıf öğrencisi olduğu yıl içinde, TRT’nin düzenlediği Eurovision Şarkı Yarışması’nda bestesi “Seviyorum” ile birinci oldu. Ancak devrin hükümetinin politikası sonucu İsrail’deki büyük yarışmaya katılamadı. Türkiye’de halen bu yarışmayı kazanmış ilk ve tek kadın şarkı yazarıdır.

1981’de Amerika Birleşik Devletleri’ne giden Maria Rita Epik, Virginia Polytechnic Institute and State University’de müzik öğrenimi gördü. Nitza Kats ile piyano, Mary - Louise Hallauer ile armoni, Scott Mc Coy ile şan, Ken Holliday ve Jon Polifrone ile kompozisyon çalıştı.

Türkiye’ye döndükten sonra İngilizce, İtalyanca ve Fransızca dillerinde Turizm Bakanlığının Profesyonel Tercüman Rehberi oldu.

1986 yılında İzmir’deki Yamaha Uygulamalı Tanıtım Merkezini kurdu ve dört yıl süreyle yönetti. 1990’da kuruluştan ayrılarak, kendi müzik okulunu açtı.

Maria Rita Epik, (ABRSM) İngiliz Kraliyet Müzik Okulları Birleşik Kurulu’nun 90’dan fazla ülkede yapmakta olduğu müzik sınavlarını 1992’de Türkiye’ye getirme başarısını göstererek Birleşik Kurul’un Türkiye Temsilcisi olmuştur.

Kendini müziğe ve genç kuşakların eğitimine adayan sanatçı, 1996 yılında Uluslararası İzmir Araştırmaları Merkezi tarafından Kurum dalında “İzmir Ödülü” ve 1999 yılında da Ulusal Sanayici ve İşadamları Derneği tarafından “Kültür Sanat Özel Ödülü” ile onurlandırılmıştır. 2003 yılında İzmir Mavişehir Rotary Kulübü kendisine “Meslek Hizmet Ödülü”nü, 2009 yılında da Güzelyalı Rotary Kulübü Müziğe ve Eğitimine yaptığı katkılardan ötürü ödül vermiştir.

Epik’in toplumsal ve sanatsal duyarlığı, özel bestelerinde de ortaya çıkmıştır. “Peki Ben Niye Öldüm” (1994) Uğur Mumcu’nun; “Ave Maria” (1999) Opera Sanatçısı Zehra Yıldız’ın, “Beyaz Atlı, Beyaz Saçlı Prens” (2005) Ahmet Priştina’nın kaybının sanatçı üzerinde bıraktığı izlerdir. Sanatçı 2000 yılında bestelediği “Thalassa”yı da insanlığa ve barışa katkısı olması dileği ile yazmıştır. Bu eserler yayımlanmış ancak ticari olarak piyasaya sürülmemiştir.