“Dans dünyasına ve kalplere hakim olan büyük balerinlerin sonuncusuydu. O ve sanatının, o ilahi ayakların, önünde insanlar açgözlülükle uzanıyordu. Galina Ulanova nereye geliyorsa, sanatın bir devlet ziyareti anlamını taşımaktaydı. Kalplerin korkudan titremesini değil, daha hızlı atmasını sağladı. Soğuk Savaş ortamında, onun kadar ortamı ısıtan başka biri yoktu.”

Klaus Geitel, Ulanova'nın ölümünün ardından, Berliner Morgenpost gazetesi 23 Mart 1998

1944 yılında, şöhreti Joseph Stalin'e ulaştığında, 16 yıl boyunca prima balerina olacağı Bolşoy Tiyatrosu'na transfer edildi. Ertesi yıl Sergei Prokofiev'in Külkedisi'nin dünya prömiyerinde başrolü oynadı.

Ulanova hem harika bir oyuncu hem de çok iyi bir dansçıydı. 46 yaşında yurtdışına gitmesine izin verildiğinde, İngiliz gazeteleri hayranlıkla şöyle yazdı: "Galina Ulanova, Londra'da Anna Pavlova'dan beri bir dansçının kazanabileceği en büyük başarıyı kazandı.”

50 yaşında sahneden emekli olduktan sonra, birçok nesilden Sovyetler Birliği dansçılarını eğitti. Ulanova, sosyalist çalışmanın kahramanı olarak Sovyet Devlet Ödülü verilen az sayıdaki dansçıdan biriydi ve bu ödülü iki kez alan tek dansçı oldu. Ayrıca manevi en yüksek ödül olan SSCB Halk Sanatçısı unvanı ile de ödüllendirildi. 1941, 1946, 1947, 1950'de Stalin Ödülü ve 1957'de Lenin Ödülü'ne layık görüldü. 1960 yılında Amerikan Bilim ve Sanat Akademisi'ne fahri üye seçildi.

1998 yılında Moskova'da 88 yaşında yaşamını yitirdi ve Novodevichy Manastırı mezarlığına defnedildi. Ulanova'nın Moskova'daki dairesi bugün anıt müze olarak korunuyor. Saint Petersburg ve Stockholm'de de heykelleri var.