Carlota Lukumi, Afrika halkının kalbinde önemli bir yere sahip olan, köleliğe karşı mücadeleyle adını tarihe yazdırmış bir kadın. 1800’lü yıllarda yaşayan, Afrikalı Yoruba kabilesinden olan ve çocukken beyaz köle tüccarları tarafından kaçırılan Carlota, Triumvarato’ya getirilerek burada şeker kamışı hasadı yapan kölelerden biri oldu. Korkunç ve acımasız çalışma koşullarıyla yaşayan Carlota, ayrıca müzikal yeteneği olan zeki bir kadındı. 1843’te Carlota ve başka bir köle kadın olan Fermina ile köle isyanlarına önderlik etti. Fermina’nın yakalanması ve işkencelerden geçmesi sonrası Fermina ve diğer yakalanan köleleri de kurtarmak için isyan başlatan Carlota, örgütlenmeyi çaldığı davullarla sağladı. Davullarla haberleşen köleler, isyan ateşini harladı. Onları bu acımasızlığı yaşatan İspanyollar ise bu çalma şekillerini bir ritüel olarak anlamlandırıyor ve örgütlenmeyi anlayamıyorlardı. İsyan resmen 5 Kasım 1843 yılında başladı ve çatışmalarla devam etti. Carlota’nın İspanyol toprak sahipleri tarafından yakalanmasına, işkence görüp idam edilmesine kadar bir yıl boyunca sürdü bu isyan. Carlota’nın ayaklanması birçok köle ayaklanmasına ilham verdi.