Ülkenin her yanına yayılmış olan ihmalkârlığın bir örneğini daha yaşadığımız korkunç bir gecenin sabahında aldığımız herhangi bir açıklamaya sorgular halde bakan, tatmin olmayıp soruları kafasında dönüp duran bütün kesimlerden üniversiteli, liseli, işçi gençlere merhaba demek isterim.

Ben de sizin gibi durumu kavramaya çalışan bir öğrenciyim ama bildiğim ve paylaşmamın gerektiği önemli bir nokta varsa o da bu olayın süregelmesinin en büyük sorumlusunun Kredi ve Yurtlar Kurumu ile Spor Bakanlığının ilgisizliği, ihmalkârlığı, talepleri karşılıksız bırakmaya devam etmeleri ve öğrencilerin taleplerini görmezden gelişidir.

Ben de Aydın’da başka bir KYK yurdunda kaldım 2 yıl boyunca. Pek çok kaygıyla bir şehirden başka bir şehre gittim. Ve gördüm ki yolunda girmeyen bir şeyler olduğunda ilk suçlusu öğrenciler oluyor, sanki orada oluşumuzun bile bir suç oluşturuyor. Asansör “kazası”nda yaşandığı gibi. Blokta bulunan öğrencilerin defalarca yurt yönetimine gitmeleri, asansörün tamir edilmesini talep etmeleri, olayın pek de beklenmeyen bir “kaza” olmadığını öğrencilerin dahi düşündüğünü gösteriyor. Öğrenciler böylesine kötü bir sonuçtan korktukları için yönetimden gereken yardımı istemeleri gayet doğal, ancak doğal olmayan durum yönetimin bu kadar rahat olmasıdır. Bu rahatlığın yarattığı felakette zarar görenler öğrenciler ve onların aileleri olduğunda ise, durum hemen bir suçlamaya dönüştü. Aydın Valisinin yapmış olduğu açıklamaya göre kazanın sebebi, 15 kişilik asansöre, 16 kişi olarak binmeleri. Kaza öncesi müdahaleye bir defalığına dahi rastlanmadığı halde, suçun öğrencilere yüklenmesi geldiğimiz noktanın en açık özeti.

HESAP SORMAK İÇİN MÜCADELEYE

İçinde bulunduğumuz koşullara rağmen eğitimini sürdürmeye çalışan her bir öğrencinin üstlendiği çeşitli zorluklar var ve her bir gencin taşıdığı sorumluluk, yaşadığı zorluklar ortak. KYK sorunu, yemek problemi, barınma problemi, hijyen problemi gibi… Tüm bu problemlerin içerisinde son noktayı koyan bu ihmalkârlık bize bir daha gösteriyor ki bu bir kaza değil, cinayettir. Burada şunu da hassasiyetle söylemek isterim ki, tek başına atılan bir adım kısa vadeli olacaktır; sorumluların hesap vermesini talep ediyorsak da bunu kısa vadeli tek ses şeklinde değil, yan yana gelerek, birlikte durarak yapmalıyız. Bu yüzden ben de bir adım ileri atıyor ve başından beri almam gereken cevabı almak için sesimi duyurmaya çalışıyorum. Bir öğrenci, üniversiteli bir genç olarak. Tek başıma değilim, benimle aynı sorunları paylaşan binlercesi var, işte tam da bu yüzden hepinizi adına “kaza” denen bu ihmalkârlığın hesabını sormaya, mücadele etmeye çağırıyorum.

Fotoğraflar: Evrensel