“Merhaba ben Dilara, İşletme 1. Sınıf öğrencisiyim. Size üniversiteyi yeni kazanmış biri olarak yaşadığım zorlukları anlatacağım. İlk senem olduğu için çok fazla zorluk çektim. Tanıdığım kimse olmadığı için yeni bir şehre adapte olmak benim için hiç kolay olmadı. Kalacak yeri en başta dert etmemiştim, yurdun çıkacağını düşünüyordum. Çıkar diye ümit ettiğim KYK yurdu çıkmayınca ve sıralamam da çok fazla olunca ne yapacağımı bilemedim. Daha sonra ev ve apart aramaya başladım ama ne ev kalmıştı ne de apart. Kalan birkaç yerin de fiyatları çok pahalıydı, en kötü yere bile 1500-2000 lira fiyat biçiyorlardı. En son ümitsizliğe kapılmışken biri sayesinde özel kız yurdunda misafir olarak kalabileceğimi öğrendim. Misafirhaneyle konuştuktan sonra oraya yerleştim ama her an çıkarılma ihtimalim vardı. Bunu bilerek üç hafta tedirgin bir şekilde yurdun misafirhanesinde kaldım. O sırada bize yeni açılacak olan yurdun vaatlerini verdiler. Yeni yurdun açılmasını bekledim, sıralamam çok az ilerliyordu. Belli bir süre geçtikten sonra yeni yurt açıldı, ben de yerleştim ama geçen o üç hafta benim için çok sıkıntılıydı. Her an çıkarılma korkusu insanı gerçekten strese sokuyor. Yurda yerleşmem sıkıntıların bitmesine engel olmadı. Yurtta kalan öğrenciler için yemek ciddi bir sorun oldu. Yurdun verdiği ücret kesinlikle bir öğünümüzü karşılamamıza yetmiyor. Çoğu arkadaşım ve ben de dâhil olmak üzere her gün yemek için ek para veriyoruz. Özellikle et yemekleri çok daha pahalı oluyor. Çamaşırhane sistemine gelecek olursak haftada iki kere çamaşır yıkama hakkımız var. Bir şekilde idare ediyoruz ama çamaşır makinesi azlığı yüzünden sürekli sıra bekliyoruz ve sıkıntı çekiyoruz. Bir de çektiğimiz ulaşım zorluğu var. Yeni açılan yurdun uzaklığı sebebiyle üniversiteye veya şehir merkezine gitmek için mutlaka otobüse binmek zorundayız. Herkesin bildiği gibi Muğla konut ve otobüs ücretleri konusunda en pahalı yer. Her türlü günde 5 lira otobüs ücretine veriyoruz. Bazı günler şehir merkezine gitmek için de otobüsü kullandığımız zamanlar oluyor. Böylelikle günde yola verdiğimiz para bir yemek parasına mâl oluyor. Hallarımız böyle... Kısacası kalacak yerimizin garanti olması, sorunların bitmesi engel olmadı.”

"Merhaba ben Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi’nde İşletme 2. Sınıf öğrencisiyim. Muğla’ya ilk ailemle gelip kalacak yer bulmaya çalıştık. Üç günümüz kalacak yer aramakla geçti. Hiçbir yerde boş yer kalmamıştı. Ayriyeten ev kiraları da uçuk vaziyetteydi. En son KYK misafirhanesinde yer bulduk. Bir aya yakın yurtta misafir olarak kaldım. Yurdun yemekhanesinde sürekli sıkıntılar çıkıyordu. Aynı şekilde çamaşırhanede haftalık çamaşır hakkımız bir defaydı ve çamaşır konusunda çok sıkışıyorduk. Daha sonra yeni açılan KYK yurduna çıktım ve üç gündür buradayım. Sıkıntılarımız bitmiş değil. Yurdun yakınlarında ihtiyaçlarımızı giderebileceğimiz bir market vs. olmaması ve ulaşımın zor olması beni en çok zorlayan konulardan. Okulların açılmasıyla her şey iki kat daha pahalı oldu. Görüyorum ki pandemiden önce yaşanması zor olan Kötekli’de okulların açılmasıyla birlikte her şey daha da zor olmuş. Boş kalan evlerin ve dükkanların acısını şimdi öğrencilerden çıkarıyorlar. Bu süreçte yer bulamadığı ve şehrin pahalılığı sebebiyle okulu bırakıp gitmek zorunda kalanlar oldu. Arkadaş ortamında hayat pahalılığı konuşmadığımız bir günümüz bile olmuyor."