Kimi petro kimya, kimi tekstil işçisi. Ortak talepleri düşük ücret sorununu çözülmesi ve fazla mesai baskısının sona ermesi. Özellikle kadın işçiler, işyerlerindeki sorunların çözümü için daha çok yan yana gelmenin önemine dikkat çekiyor ve 1 Mayıs’ta İzmirli kadınları Gündoğdu’da yapılacak mitinge çağırıyor.

İzmir Çiğli Organize Sanayi Bölgesinde, birçok tekstil fabrikasının yan yana olduğu yerde işçilerin çay molasına ortak oluyoruz. Hori Tekstil’de çalışan bir kadın işçi, önce epey tereddüt ediyor konuşurken “İşçiler yürüyüş yapıyor mesela, eylem yapıyor ama çözüm yok. OHAL’le grevi de yasakladılar. Nasıl çözeceğiz bu sorunları” diye soruyor. Mila Tekstil’de çalışan diğer bir kadın işçi giriyor söze: “Ülke zaten iyiye gitmiyor. Bu erken seçimin neden yapıldığını da bir türlü anlamadık. Daha çok konuşmalıyız aslında, sorunlarımıza da birlikte çözüm aramalıyız. Ama çok zor.”

95 yılından beri tekstil sektöründe çalışan kadın işçilerden biri yanıt veriyor bu kaygılara: “Çalışma koşulları her yerde farklı. Her işveren kendine göre kural koyuyor. Biri fazla mesaiye kalıyor, mesela biz kalmıyoruz. Değişiyor. Taşeron yerlerde daha da ağır, herkes birbiri üzerinden para kazanıyor. Taşeron keşke olmasa. Sigortanın, maaşların düzenli yatırılmadığı yerler var. Fabrikada kreş yoksa kadınların aklı çocukta kalıyor, bir de verim bekleniyor kadından. Çözüm yan yana durmaktan geçiyor. Ama insanlara korku veriyorlar, kaygılar yüzünden bir araya da gelemiyoruz.”

KADINLAR DÖRT DUVAR ARASINDA SIKIŞMAMALI

Kadınların işte, evde, sokakta sürekli ikinci sınıf insan muamelesi görüldüğünü söyleyen ev emekçisi Dursune Kaya da, 1 Mayıs’a çağrı yapıyor: “Kadın erkek eşitliğini haykırmalıyız her yerde. Kadın cinayetlerinden çocuk istismarına kadar her sorunun karşısında çözüm üretmeliyiz.”