1 Mayıs sabahına Slovenyalı kadın korosu Kombinat’ın muhteşem yorumuyla ‘İleri işçiler, yoldaşlar ileri...’ diyerek başlayalım. 1 Mayısınız kutlu olsun...

Tanınmak, iradesiyle, emeğiyle, varlığıyla saygı görmek... Kendisini bütünün vazgeçilmez parçası hissetmek. Böylelikle çoğalmak... Kadınlar bunu istiyor.

“Ekmek parası için çalışıyoruz. Saat 4’te kalktım. İneklerimi besledim. 6’da yola çıktım. Şu anda ikinci arabayı boşaltıyoruz. Akşama kadar iki araba daha var. Günde 30-40 bin tuğla boşaltıyoruz.”

1 Mayıs’ta işçi ve emekçiler, yurdun dört bir yanında OHAL ve sömürüye karşı emek, barış ve demokrasi için alanlara çıktı. Kadınlar da 1 Mayıs alanlarında kendi talepleriyle yerlerini aldı.

Türkiye’nin dört bir tarafında kadınlar, taleplerini, coşkularını, umutlarını 1 Mayıs alanlarına taşıdı...

Her düşünce ve sendikadan eğitim emekçisinin temel sorunlarının farkında olduğu; ortak mücadele etme ihtiyacı duyduğu bir dönemde eğitim emekçisi kadınlar 1 Mayıs’ta talepleriyle alanlarda.

Aliağa’da yaşayan, ‘Bu kentin sorunlarına karşı ne yapabiliriz? Tacize, tecavüze ve çocuk istismarına karşı ne diyoruz’ diyen kadınlar sorunlara karşı ortak bir duruş sergilemek için bir araya geldi.

İzmir’de işçi kadınlardan 1 Mayıs çağrısı: ‘Dört duvar içinde sıkışıp kalmamalıyız, biraz cesaretle, dayanışmayla yapamayacağımız şey yok. Kadın erkek eşitliğini haykırmalıyız her yerde.’

İstanbul Esenyalı'da kadınlar 1 Mayıs öncesi Esenyalı Kadın Dayanışma Derneğinin çağrısıyla yapılan şenlikte bir araya geldi.

Çalışmak onurdur, çalışıyoruz ama evin işlerinden de çocukların bakımından da biz sorumlu kılınıyoruz. İşyerinde tacize uğramak, işten atmalarda ilk sırada olmak istemiyoruz. Emeğimize sahip çıkalım.

Seçim, geçim derdi, iş hayatı... Hepimizin başka derdi, başka fikirleri var. Ama o kadar çok ortak noktamız var ki... Biz ortak noktalarımızla 1 Mayıs’ta olacağız.

Batıkentli kadınlar eşitlik, özgürlük, iyi bir gelecek, iyi çalışma koşulları, yaşanabilir ücret için tüm kadınları 1 Masıs alanlarına çağırdı.

Çalışma koşullarının ağırlığı ve düşük ücrete karşı TÜMTİS’te örgütlenen, patrona sendikayı kabul ettiren DHL işçisi 3 kadınla bir araya geldik; seçim çalışma koşulları ve 1 Mayıs’ı konuştuk.

İşçiler arasında altın günü yerini erzak gününe bırakmış durumda. Çünkü aldıkları ücretle geçinemiyor ve böyle bir yöntem buluyor işçiler. Ucuz erzak için toptancı araştırıyor.

İşçi kadınların en büyük sorunlarından biri çocuk bakımı. Tuzla’da bir işçi kadın kreşe göndermediği çocuğuna cep telefonu almış. Evde yalnız bırakıyor ve sürekli telefon ediyor.

‘Eşit, özgür, insanca bir yaşam için coşkumuzla, rengimizle,taleplerimizle 29 Nisan Pazar günü saat 1 Mayıs şöleninde buluşalım.’

1 Mayıs yaklaşıyor. Ama patron izin vermediği için 1 Mayıs’a katılamayacak olan bir kadın işçi taleplerini anlatıyor...

Çocuklarımızın geleceğini kimlere teslim edeceğimizi düşünüyor muyuz? Dünyayı belirsizliğe sürükleyen küresel güçlere mi?

Bir işçi kadının çağrısı: Ben bütün işçileri ve kadınları işsizliğe, hayat pahalılığına, OHAL’e ve savaşa karşı bu karanlık gidişe dur demek için mücadeleye, dayanışmaya ve 1 Mayıs’a çağırıyorum.

İşçi kadınlara bir dokunduk mu bin ah işitiriz ya, işte o ‘ah’larını anlatıyor bir tekstil fabrikasında çalışan kadınlar.