Ajanslara ve gazete haberlerine bir haber yansıdı bugün. “Üsküdar’da baba dehşeti’, ‘Canavar’ gibi başlıklarla sunulan haberler Aslan Güleryüz’ün oğullarıyla kavga edip, cinnet getirip 2 oğlunu öldürdüğünü, bir oğlunu yaraladığını anlatıyordu. Eşi Songül Güleryüz’ün sürekli şiddet görmesi ve cinsel saldırıya maruz kalmasından ötürü 1 Ağustos’ta Aslan Güleryüz’ü şikayet edip evden uzaklaştırma kararı aldırdığını da yazıyordu gazeteler. Kararın bir sonuca ulaşmaması ya da belki de ölümle tehdit Songül Güleryüz’ün 3 gün sonra şikayetinden vazgeçmesine sebep olmuştu.

DEFALARCA ŞİKAYET EDİLMİŞTİ AMA...

BU BİR CİNNET DEĞİL!

Bu haber basit bir cinnet, cinayet haberi değil, cezasızlığın getirdiği bir sonuçtu. Bir kadın 17 yıl boyunca kocasından şiddet görüp, elektrikle işkenceye maruz kalıyor ve 11 parmağını kaybediyor. Bir çocuk kaçırılıyor, istismara uğruyor, istismarcısı gayet rahat, “Bizim köyde herkes kız kaçırıyor, ama kimse tutuklanmıyor” itirafından bulunuyor. Öz kızını istismar eden baba ailesiyle yaşadığı eve 6 ay ev hapsi alıyor, sonra kendisini şikayet eden anneyi çalıştığı yerde herkesin gözü önünde bıçaklayabiliyor! Eşleri, eski sevgilileri, yakınları tarafından şiddete, tacize, tecavüze uğrayan birçok kadın koruma kararı çıkaramadıkları ve şikayetleri cezasızlıkla sonuçlandığı için ölüyor.
Bütün bu yaşananlar cezasızlığın şiddetin en önemli dayanaklarından biri haline geldiğini, devletin göz yumduğu, cezasız kıldığı her şiddetin ise vahşileşerek karşımıza çıktığını gösteriyor.