içimizden biri
![Zerrece ‘Keşke’si olmayan inatçı bir kadının hikayesidir](/storage/images/HWd0S3AlnIpWFcf7P15S144ozfg72KQNKh1Kh9qw-t.jpeg)
‘Başkasının dayattığı değil de kendi kararlarımı yaşadığım için pişman değilim. Ben kendi hayatımı yaşadım. Ailem kendi kurallarını ve törelerini dayattı, ben reddettim.’
![İçimizden Biri: Yeter](/storage/images/68QrO6Qiuvra3ktJwFlGsvtdTP9Ixki207NvfFw2-t.jpeg)
Çok küçük yaşta para karşılığı verdiler beni, erken başladım hayata, üzüldüm, evladımı kaybettim, aç kaldım bir başıma da kaldım ama bugün buradayım. Hiçbir emek karşılıksız kalmaz buna inanıyorum.
![AYLİN](/storage/images/ybZhN3If8D4yN4NOJaWIEheVjYWbSasF6OzR6VLT-t.jpeg)
Kapıyı açan uzun boylu, bembeyaz tenli, sarışın kadının, güzelliğinden çok, dudağındaki kan kırmızı ruju dikkatimi çekiyor.
![Sanatla, müzikle var olan bir kadın: Ayfer...](/storage/images/xc8u9o0oVpAHlvCLNu377dpb9psS1fFVwjsgwUGN-t.jpeg)
Çocuk yaşta işçi olan Ayfer’i hayata bağlayan bağlamasıydı... O bağlamayı şimdi öğrencileri için çalıyor...
![Kocasının kardeşiyle evlendirilen çocuk Nazmiye’nin hikayesi](/storage/images/KZVXdHGXtG0weLBcOUdBNOFGUC0q8SjR3ejQz9lP-t.jpeg)
Okumasına izin verilmeyen Nazmiye 13 yaşında bir çocukken evlendirilir, 1 yıl sonra trafik kazasında kocasını kaybeder, kaynıyla evlendirilir. Zor günleri geride bırakmış olsa da içi hep buruktur.
![Sevim](/storage/images/FKr63ZA6xEvOemF9p3rXh6Tqlin6g5pBtdwFgaCK-t.jpeg)
Demir çubukla ateşi karıştırıyor Sevim. Saca dizdiği hamurları dans ettirir gibi oynuyor sonra. ‘Eskiden kuma çok evde vardı’ sözlerini savuruyor ardından...
![‘Kadından şoför olmaz’ algısını yıkan bir kadın: Arife Duran](/storage/images/hMHLG3fhqwE0sKvTMLIM4VyPGk6UA1pz5ffR7fLI-t.jpeg)
Arife Duran, 15 yıldır servis şoförlüğü yapan bir kadın. Tesadüfen karşılaştığımız Arife ablanın kadınlara mesajı var: Bütün kadınlar her şeyi başarabilir!
![Umutsuzluk çıkmazından inatla sıyrılan Leyla](/storage/images/FvNhLCB6oiYEwZQxsrKUDQfPIGk7NQpgR0M8Fr3f-t.jpeg)
Çocuk yaşta tecavüze uğrayan ve kendisine tecavüz eden kişiyle evlendirilen Leyla’nın hapsedildiği şiddet dolu hayattan sıyrılma hikayesi...
![Kendi emeğiyle güçlenen HASİBE](/storage/images/8Bt1rpoVz77YXFmJcZhfTWfRlsOZg6gephkBXBdW-t.jpeg)
Yıllarca yaşadığı bütün zorluklara ve şiddete rağmen mücadele etmekten vazgeçmeyen, kızlarıyla birlikte yeni bir yaşam kuran, kendi ayakları üzerinde duran Hasibe’nin hikayesi...
![İŞTE ELİF’İN YAŞAMI : Evde kocaya, işte ustabaşıya, sokakta tacize karşı](/storage/images/WeqHCgeNzDMQ8mCpi7DD0iZzOf9KnaGfLljp3fNY-t.jpeg)
Yaşamı boyunca pek çok kadın gibi türlü haksızlıklara ve ayrımcılığa uğrayan Elif, ne kadar sorun yaşarsa yaşasın yaralarını sarıp tekrar ayağa kalkıyor, her zaman umudunu koruyor.
![Kim beni ayağa kaldırabilir?](/storage/images/bWvU8YCHDVpA57nmPpWy6A8ArcMudLosawKP2ndU-t.jpeg)
Babası istemediği için okuyayamış, kocası istemediği için çalışamamış. Kendi deyimiyle çocukları bir noktaya getirdikten sonra, “Artık kabuğumu kırmalıyım” diyerek çalışmaya başlamış.
![Gülperi](/storage/images/j85XC6v6TwcshZQeHtW8M2wI4srzC2A5Lfx1mevb-t.jpeg)
Nisan ayı deyince, ister istemez yüreğimize serpilen ‘bahar coşkusu’ndan nasibini almayanımız yoktur umarım. Hele de içimizden birinin, Gülperi Teyzemizin o eşsiz yaşama sevincine tanık oldukça...
![Dilşad olacak diye: Anneannem](/storage/images/P6XQeEK0YZ6iefTJ9ZIJdA6LG3BXSFGjwn0nsCaY-t.jpeg)
Bazı kadınlar yaşlandıkça, binyıllık bir ağaç gibi köklerini derine, çok derine salarlar. Derinlerde gelişip yayılan köklerinden süzdükleri bilgi, binlerce yıllık toprağın deneyimidir.
![Onun adı hepimiz](/storage/images/zylLGl01WGvKoAQoCNXyTDNRN1fbbEDDHNmv29kP-t.jpeg)
Bardaklarımızda bekleyen yarım kalan çaylar, etraftaki her şey gibi sessiz, mahzun dinliyor Gülsüm’ü... O ise, odanın her köşesinde, yavrusundan bir iz bulma telaşıyla devam ediyor sözlerine.
![3 kuşak erkek şiddetine direnen Ayşe’nin hikayesi](/storage/images/aBKlwikAfBplB69sgHNoHXLgsxTcALeGOD5Qzq79-t.jpeg)
‘Devlet, bakanlıklar kadınlara sahip çıkmadığı için, o kadar kadın hiç yok yere cinayete kurban gitti. Artık bunlar yaşanmasın, kadınlar kendilerini yalnız hissetmesin!’
![‘Hoş’ anı değil, kaybolmuş bir ömürdü: Deli Müşerref](/storage/images/1J8WW2dxjXjDF1Yk5XScm98T81oQlRXh5Ov07Ckj-t.jpeg)
O ‘mazbut’, o ‘nezih’, o temiz ailelerin yaşadığı mahalleler (ve köyler), bugünden geriye bakıldığında ne kadar ‘insancıl’ görülürse görülsün koca bir ikiyüzlülüğün üzerinde yükseliyordu.
![Kader’in çağrısı; Korkmayın!](/storage/images/8wUi3DYQGRfepNO8cN6qoADvqSGoNFHkA3RFHXYe-t.jpeg)
Vahşi bir biçimde kocası tarafından katledilmeye çalışan Kader’in, içinden güçlenerek çıktığı hikayesini dinlemeye ne dersiniz?
![Orda bir köy yok uzakta: Zeynep](/storage/images/Qf0LZ8rp25abTQqmTDnWYoPjXHToT9OAchnJS641-t.jpeg)
Ekmek ve Gül, Zeynep’i benim kalbimde durduğu yerden alıp sahiplenecek, kalpte kalbe ulaştırıp çoğaltabilecek bir mecra; bu yüzden Ekmek ve Gül’ün sevgili kadın okuru, Zeynep’i size emanet ediyorum.
![‘Nasıl yapacağız Gülsen Abla?’](/storage/images/uvcJgOZ7re5T6zuPx6EtBKqvADCTQuPh0Z0intDj-t.jpeg)
13 yaşında oturmuş Gülsen tezgahın başına, şimdi 40’ında. Artık çocuk değil, haklarını bilen bir işçi kadın. ‘Örgütlü bir kadın dalgalı denizde nasıl hareket edeceğini bilir’ diyor...
![Eziyetiyle emeğiyle: Kokina](/storage/images/GJe2dwdwTMEGDkn79E4yGzCl1vOaZ06ULjwdpsys-t.png)
Kokina çiçeği tezgahlarda yerini aldı. Peki bu çiçeğin güzel görüntüsünün ardındaki zorluğu biliyor musunuz? Roman kadınların emeğiyle tezgahlara gelen kokinayı Çiçekçi Selda anlatıyor.
- EN SON
- ÇOK OKUNAN
- ÖNERİLEN
Editörden
Bültenimize abone olun!
E-posta listesine kayıt oldunuz.