Çocuklar yaz tatilinde, ama velilerin yeni dönem için iyi ve kaliteli okul arayışları başladı bile. O velilerden biri de benim. Yaşadığım mahallede çok okul var. Ama kiminin öğretmen eksiği var, kiminin güvenlik sorunu. Kızımı hangi okula göndereceğimi şaşırdım. Hangi okulda daha iyi eğitim alır, hangisinde daha iyi öğretmenler var, hangi okulda çocuğumun kendini geliştirebilmesi için sosyal aktiviteler, müzik, spor çalışmaları yapılıyor?.. Daha birçok soru var aklımda.

Çalışan bir anne olduğum için her yaz okul tatile girdiğinde 3 ay ne yapacağız telaşı yaşıyoruz. Çünkü çocukları bırakabileceğimiz bir yer yok. Mecburen ya komşuya bırakıyorum, olmadı işyerine götürüyorum. Çoğu anne, hiç istemese de nene ve dedesinin yanına köye gönderip üç ay çocuğuyla görüşemiyor. Çalışan anneler için tatil maalesef çocuklarıyla güzel anılar biriktirdikleri değil, her gün artan dertlerle mücadele ettikleri bir kısır döngüye dönüyor. Ne çocuk anneye doyuyor ne anne çocuğunun gelişimine katkıda bulunabiliyor.
Biz ilkokulu atlattık, iyi kötü bir dönemi bitirdik, ama sorunlar bitmedi.

Evimize yakın okullarda çocukların spor yapacağı kapalı spor salonları ya da mesela deney yapacakları laboratuvarları yok. Okulun temizlik, boya gibi ihtiyaçlarını aidatlarla karşılamaya çalışıyorlar. Öğretmenler bulunduğu mahalleye göre ya da ailenin eğitim durumuna göre ilgileniyor çocuklarla. Ailelerin bilinçsiz olması ya da yoksulluğu çocuğun hayatına da yansıyor.

YOKSULLUK EĞİTİME ENGEL OLMASIN

Peki biz, kendimizce bilinçli olduğumuzu söyleyen kadınlar, bu okulların ve eğitim sisteminin daha kaliteli olması için neden daha çok mücadele etmiyoruz? Eğitimcilerle neden el ele verip okulumuzu güzelleştirme çabasına giremiyoruz? Mahallenin yoksulluğu neden eğitime yansıyor? Fakirin, yoksulun çocuğu neden bu okullara gitmek zorunda kalıyor? Ben neden bulunduğum mahallede değil de başka ilçelerde okul arayışına giriyorum?
Her kadının çocuğu kendine özeldir ve çocuğunun daha iyi eğitim almasını ister. Ama servis parasını ödeyemediği için iyi olmadığını bile bile evine en yakın okula göndermek zorunda kalıyorlar. Aileler ekonomik durumu iyi olmadığı için çocuğu yatılı Kuran kurslarına göndermek zorunda kalıyorlar.

Çaresiz değiliz!

Çocuklarımıza daha iyi bir gelecek sağlamak için, kaliteli, bilimsel bir eğitim alabilmeleri için hep birlikte mücadele etmeliyiz. Her mahalleye kreş açılması talebimizi de olduğunca gür bir sesle dile getirmeliyiz. Okul sonrası çocukların kendini geliştireceği etüt eğitim merkezlerini mahallelerde artırmak için de çalışmalıyız. Eğitimde fırsat eşitliğini gündem yapmalıyız.

Bulunduğumuz mahalleden kaçmak çözüm değil, orayı daha yaşanabilir kılmak gerek. Bunun yolu da sisteme, yoksulluğa ve bize reva görülen eğitime inat daha çok mücadele etmek ve yan yana gelip daha çok örgütlenmekten geçer.