Merhaba Ekmek ve Gül okurları. Ben Ceyda, Esenyalı Mahallesi’nde 15 yılı aşkın bir süredir kuaförde kadınlara hizmet veriyorum. Yaklaşık 3 yıl önce Esenyalı Kadın Dayanışma Derneği ile tanıştım. İşimden ötürü gün içerisinde birçok kadınla sohbet etme imkanım oluyor. Birçok kadının sorunlarını dinliyor ve çözüm bulmaya çalışıyorum. Ne yazık ki kadınların yaşadığı sorunlar gün geçtikçe daha da ağırlaşıyor. Benim dinlediğim kadınların çoğu maruz kaldıkları şiddetten kurtulmak için çözüm bulmaya bile çalışmıyorlar. “Başvursam ne olacak ki?” diyorlar. Çünkü yasaların kadınları korumadığını düşünüyorlar. Şiddet uygulayan erkeklerin aklanması, katillerin indirim alması kadınların yasalara başvurmasının önünde en büyük engel.
Gazetede birçoğunuzun hikayesini okuduğunuz Nuran arkadaşımızı ben yüz yüze dinlerken “İşte cehennem bu! Başka bir cehenneme gerek yok” dedim. Bir insanın bu kadar çok acıyı yaşamış olması hepimize utanç vermeli... Kendi etrafımdaki bazı müşterilerime bu dosyayı okuttuğumda “Çekecek çilesi varmış, kaderiymiş. Ne yazık ama ne yapsın” dediler. Bu yaşadıklarımız kader değil. Bize cennet ve cehennem diye nutuk atanlara şunu söylemek istiyorum: Bu dosyada gördüğünüz ve bizim daha fazlasını bildiğimiz kadın derneğine ulaşan kadınların zaten hayatı cehennem. O nedenle hayatımızı cehenneme çevirenlere karşı birlikte mücadele etmek zorundayız.