Kızım 2007 doğumlu ve devlet okulunda 4. sınıfta okurken din dersi ile tanıştı. İlk dersten sonra korku içinde eve geldi. “Ne oldu?” deyip onun duygularını anlamaya çalıştım. Kızım anlatmaya başladı. Cin, peri, şeytan gibi şeylerden bahsedilmiş. 9 yaşına kadar bizim evde bu tarz şeylerden hiç bahsedilmediği için korkmuş. Tabii ki arkadaşları da başka şeylerden bahsetmiş. Demek ki, çocukların evlerinde ve çevrelerinde bunlardan konuşuluyor ki onlar da bunları kızımla paylaşmışlar. Kızım, “Ben bir daha din dersine girmek istemiyorum” dedi.

Biz de biraz araştırınca din dersine girmemenin yolunu bulduk. Avukata başvurduk, din dersine girmemek için ne gerekiyorsa yaptık. Okula istenen evrakı verdik. Mahkemede kızıma tekrar din dersine girmek isteyip istemediğini sordular. Kızım kesinlikle girmek istemediğini ve pişman olmayacağını söyleyince mahkeme devam etti. İlkokul 4. sınıfta din dersinden muaf olduk. Din dersinde kızım, dışarıda oluyordu. Sınıf öğretmeni kızımla zaman geçirmeye başladı. Matematikten üçgenlerle, açılarla ilgili test çözmüşler. Kızımız sevdiği derslere daha fazla zaman ayırmaya başladı. Kızımın özgüvenine öğretmeni de şaşırmıştı. Kızımın bakış açısına hayran kalmış. Birebir eğitimde öğretmeni kızımızın yeteneklerini daha fazla fark etmiş ve bizimle paylaşmıştı.
Sınıfındaki dört öğrenci için daha aileleri din dersine girmemeleri için başvuruda bulundu. Ancak daha sonra aileler “Ya sonra sorun olursa, çocuklarımız fişlenirse” korkusuyla işi mahkemeye kadar götüremediler.

Biz sadece çocuğumuzun arkasında durduk, ona güvendik. Çocuklarımızın düşünceleri bizim için önemliydi. Bizden aldığı güçle kendine güvenmiş ve din dersine girmek istemediğini beyan etmişti. Ortaokula geçtiğimizde ortaokul idaresi “Muaflık görülmüyor” diyerek kızımızın din dersine girmesi gerektiğini söylediler. Din dersi öğretmeni ile görüşerek çocuğumuzun din dersine girmek istemediğini söyledik. Öğretmen ılımlı karşıladı. Müdüre yönlendirdi. Müdür “Muaflık geçerli değil” diyerek belge istedi. Avukattan belgeleri aldık ve kızımız ortaokulda da din dersinden muaftı artık. Biz kazandık, kızım kazanmıştı. Dik duruşumuz diğer ailelere de heyecan vermiş, örnek olmuştu.
Kızımdan 2 yaş küçük oğluma “Sen de din dersinden muaf olmak ister misin?” diye sorduğumda “Ben şu an 3. sınıftayım; 4. sınıfta derse gireyim, o zaman karar veririm. Ben din dersi nedir bilmiyorum ki!” dedi. Şunu anlamıştım; doğru bildiğimiz şeylerin peşinden gitmek ve hayata geçirmek önemliydi. Onların daha iyi bir eğitim sisteminde okuması için bize düşen neyse yapmamız gereğinin farkındaydık.