Elisabeth Maldaque Komünist ve özgür düşünen fikirlere sahip olduğundan, işçilere, yoksullara, öğrencilerine yardım edip onlar tarafından çok sevildiğinden “gamalı haç” taraftarı milliyetçiler tarafından görevden alındı. Kısa bir süre sonra Regensburg şehir yönetimi, onu birkaç gün sonra öldüğü bir akıl hastanesine yolladı.  

Elly Maldaque olayı 1930’da Almanya’da bir sansasyon yarattı. Çok sayıda sanatçı Elly Maldaque’ın kaderini anlattı. Öğretmenlik yapmakta olan Maldaque uzun süre Regensburg’da yükselmekte olan Nasyonal Sosyalizmin ilk kurbanı olarak görüldü.

Elly Maldaque 5 Kasım 1893’te Erlangen’de doğdu, Alman milliyetçisi, aşırı dindar bir ailede büyüdü. 1911’den itibaren ilkokul öğretmeni olarak eğitim gördü. Çeşitli görevlerden sonra eylül 1920’de Regensburg’daki Protestan Von-der-Tann Okulu’ndaki görevini üstlendi. Regensburg’daki ilk ve tek kadın Protestan ilkokulu öğretmeniydi. Dışarıda sportif, özgür ve modern bir genç kadın iken, ev içinde her zaman depresyondan muzdaripti. O yıllarda en yakın arkadaşı, Erlangen’deki öğretmen eğitimi seminerinde tanıştığı Irene Neubauer idi. Neubauer Weimar’da öğretmenlik yapan inanmış bir komünistti. Fransız yazar Henri Barbusse ile arkadaştı ve 1929’da Elly’i kuzey Fransa’daki Barbusse’e götürdü. Elly Maldaque’ın dünya görüşünü değiştirdi. Dinden komünizme döndü. İşçi hareketi ve KPD toplantılarına katıldığında bile asla parti üyesi olmadı. Şehrin fakirlerine yardım etmeye çalıştı, öğrencileri için geziler düzenledi ve gerektiğinde haklarını aradı. Öğrencileri tarafından bir azize gibi sevilip sayılmaktaydı. Ancak, şehir ve eyaletteki sağcı güçler onun yoksullar, işçiler ve öğrenciler için harcadığı çabadan rahatsız oldular.

1929 sonbaharında Elly Maldaque gözetim altına alındı. Elly Maldaque’ı sık sık ziyaret eden Irene Neubauer, Regensburg’da görülen bir komünistler duruşmasıyla bağlantılı olarak mart 1930’da tutuklandıktan sonra Elly Maldaque’ın evi de arandı. Haziran 1930’da, meslektaşları ve öğrencileri ve ailelerin karşı çıkmasına rağmen görevden azledildi. Ne memur ne de evli olduğu için yoksul bir şekilde ortada kalıverdi. İtirazda bulunmasına rağmen, mesleğine geri döndürülmedi ve sonuçta sürekli gözlem altında olmasına bağlı olarak dile getirdiği şikayetler nedeniyle akıl hastası olduğu tanısı konuldu. 9 Temmuz 1930’da karşı çıkmasına rağmen Karthaus-Prüll tıp ve bakımevine “tehlikeli akıl hastalığı” gerekçesiyle zorla atıldı. Görgü tanıkları, umutsuz, bitkin ve öfkeli şekilde hastanenin bahçesinin demir parmaklıklarına sarılıp, içeri girmemek için direndiğini bildirdiler. 11 gün sonra sözde zatürre ve kalp yetmezliğinden öldü. Sadece 36 yaşındaydı.