Ekmek ve Gül’e bir mektup yazan Hira, annesine şiddet uygulayan, onu ölümle tehdit eden babasının sadece bir süre tutuklanıp sonra salıverilmesini değil, en ağır cezayı almasını istiyor. Bizler de bir kadın daha aramızdan eksilmesin, bir kez daha kadınların “Yaşamak istiyorum” çığlıkları duyulsun, kadına yönelik şiddet ve kadın cinayetleri son bulsun diyoruz. İşte Hira’nın annesi, kendisi ve kız kardeşi için haykırışı: 

Babam Erol Elbasan cinayetten sabıkalı bir insan. Daha önce belki en az on tane darp raporu, defalarca şikayet ve şiddete rağmen her seferinde serbest bırakıldı, kimse bizim yanımızda olmadı. Polise, karakola gittiğimde “Bizim yapabileceğimiz bir şey yok” cevaplarını aldım. 19 yaşımdayım on yaşımdan beri annemin dayak yediğini görerek büyüdüm, artık bunun son bulmasını, birilerinin bizi duymasını istiyorum. Annem ölmesin istiyorum, ne olursunuz benim sesimi duyun, aynı şahıs geçtiğimiz günlerde boşanmak istediği için annemin ağzını kapatıp bir köşeye çekerek anneme silah çekiyor, silah tutukluk yapınca kabzasıyla suratına ve vücuduna vurmaya başlıyor. Annemin burnu ve elmacık kemikleri kırık. Allah rızası için bizim sesimizi duysunlar, çünkü yapabilecek bir şeyim yok ve hiç kimsem yok. Küçük bir kız kardeşim var, can güvenliğimiz yok. Gece karakola gidiyorum, eve geliyorum, adam evimin etrafında cirit atıyor. Ne olursunuz serbest bırakılmasın, daha başka kadınlar bunlara maruz kalmasın. Daha fazla anneme kardeşime ya da kendime bir şey olacak korkusuyla yaşamak istemiyorum.