Öncelikle 24 yaşında evli, mutlu ve yakında çocuklu bir kadın olarak yazmak istiyorum.
Memleketim, yaşadığım büyüdüğüm yer Diyarbakır. Bir buçuk yıldır Darıca’da yaşıyorum. “Buraya alıştın mı” diye sorarsanız alışamadım, sevemedim. Çünkü hayatımı bir türlü düzene koyamadım. “Tüm aksilikler beni mi bulur” diye bir cümle var bilir misiniz? O cümle tam beni anlatıyor sanki.
İş imkanı var diye buraya adım attık ama istediğim gibi bir iş bulamadım, bulduklarım da maddi yönden ihtiyacımı karşılayamayan işler oldu. Market sektörüne girdim. İlk defa bu işi yapacaktım.
Yeni işimi anlatayım. 2017 haziran ayında işe başladım. Markette ilk önce stajyerlik yapılır, bu süreçte ne kadar iş varsa öğretilir. Önce yoruldum çünkü masa başında çalışıyorken şimdi tam tersi, hep ayakta olmak biraz zor oldu. Marketin herhangi bir şubesine verilebilirsin, oraya tam alıştım derken başka bir mağazaya verilirsin, tam kendini göstereyim derken başka yere... Bunun sebebi çalışanların çıkması, müdürlerin tercihi gibi şeyler olur çoğu zaman.
Bu işte yükselmek veya alçalmak üstüne bağlıdır.
Ben hamile olduğumda ağır işleri yapmadığım günler oldu. Çünkü bu benim hakkım. Hamile bir kadının da her işçinin olduğu gibi mutlaka hakları vardır.
Hakkımızı savunmazsak her şeye boyun eğersek eziliriz. Attığımız her adımda haklarımız var. Hakkımızı savunmazsak ömür boyu eziliriz.