Merhaba. Size İstanbul’dan yazıyorum. Bu sabah gebelik şüphesi ile kan testi yaptırmak üzere aile hekimliğime gittim. Doktoruma durumu izah ettim. Aile hekimi ilk önce hamile olduğumu düşünerek “Ah be kızım, daha çok erken değil mi” dedi, ben de durumu düzeltmek için “Normal regl günümün üzerinden 7 gün geçti, hamilelik şüphesi ile geldim, hamile değilim” dedim. Doktor çok kısa sürecek bir kayıt işleminin yaklaşık 10-15 dakika bitirdi, odasında kalmak durumunda kaldım. Velhasıl, hamilelik şüphesi ile gittiğimi anlayınca “İlk gebeliğin mi?” diye sordu, “Eğer hamileysem evet” dedim. Ve yine sorularına devam ederek, “Bebek istemiyor musun, neden istemiyorsun? Evliliğinde sıkıntı mı var” dedi.

Bu sorular karşısında şoke olmuştum. Bu benim özel hayatımdı ve bir doktorun bu soruyu ima ile sormasının hiçbir geçerli nedeni olamaz. Evliliğimde bir sorun olmadığını, çocuk istemediğimi söyledim. Eğer hamileysem bu çocuğu aldırmamın bende travma yaratacağını ve ileride istersem de sağlık sorunu olarak karşıma çıkacağını söyledi ısrarla. En son da “Kan ver, sabah gel hemşire hanım eğer hamileysen takibe alsın hamilelik sürecini” dedi.

Asıl sinir bozucu olan da buydu! İstemediğimi söylediğim halde ısrarla çocuk sahibi olmam konusunda psikolojik baskıya maruz kalmıştım. Her ağızlarını açtıklarında kadınlara “3 çocuk, 5 çocuk yapın” diyen, zorla anne yapmak isteyen, anneliği sevdirmek için saatlerce nefesini harcayan bu insanların memleketin ekonomisinden ve insan psikolojisinden bihaber olduğu aşikar! Böyle durumları çok daha ağır yaşayan milyonlarca kadın var. Bir kadının çocuk istemek gibi bir hakkı varsa istememek gibi de bir hakkı var. Karşılaştığımız bu durumlara karşı nasıl mücadele edeceğimizi mutlaka konuşmalı, tartışmalıyız.