Ayşe Tokyaz artık aramızda değil. Bir erkek tarafından öldürüldü. Tıpkı daha önce bu ülkede öldürülen yüzlerce, binlerce kadın gibi. Ama Ayşe’nin hikayesi yalnızca bir “kadın cinayeti” olarak değil, aynı zamanda derin bir kurumsal ihmal ve adalet sisteminin çöküşünün göstergesi olarak karşımızda duruyor.

Bu ölüm, sadece bir erkeğin elinden çıkan bireysel bir suç değil; açık ve net biçimde sistemsel bir başarısızlığın sonucudur.

Ayşe Tokyaz’ı öldüren kişi, yaklaşık iki yıl önce başka bir kadının daha ölümünde şüpheliydi. O dönemki sevgilisi, aynı evdeyken dördüncü kattan düşerek hayatını kaybetmişti. Evde başka kimse yoktu. Ama bu adam tutuklanmadı, ceza almadı, mahkemeye dahi çıkarılmadı. Yani hukuk sistemi, şüpheli bir ölüm karşısında ya görevini yapmadı ya da yapamadı.

İşte o adam bugün Ayşe’yi öldürdü.

Adalet yerine gelseydi Ayşe yaşıyor olacaktı

İlk ölüm vakası titizlikle incelense, adli tıp raporları bağımsız uzmanlarca yeniden analiz edilse, fail hakkında koruyucu veya önleyici kararlar alınsa… Belki Ayşe Tokyaz bugün hala hayattaydı.

Bu yüzden Ayşe’nin ölümüne neden olan sadece fail değil; onun serbest dolaşmasına göz yuman sistemdir. Delil toplamayan polis, dosyayı rafa kaldıran savcı, ihmali sorgulamayan yargı... Bu zincirin halkalarının her biri, Ayşe’nin ölümünde suç ortağıdır.

Umut uyandıracak bir adalet sistemine ihtiyacımız var

Bir kadının öldürülmesini sadece bir “ani öfke” ya da “ilişki krizi” olarak görmek, erkek şiddetini meşrulaştırır. Oysa her kadın ölümü, sistemin ihmaliyle büyüyen bir suçtur. Bu ülkede kadınlar artık, karakolda ciddiye alınacakları, savcıların harekete geçeceği, adaletin işleyeceği bir sistem istiyor. Korkuyla değil, güvenle yaşamak istiyor.

Ayşe Tokyaz’ın ölümü unutulmamalı. Bu olay sadece bir haber olarak kalmamalı.

 • Savcılar, ilk ölüm vakasını yeniden açmalıdır.

 • Adalet Bakanlığı, sürecin neden işlemediğini açıklamalıdır.

 • Medya, olayın detaylarını örtbas etmek yerine ortaya çıkarmalıdır.

 • Bizler, toplum olarak “bir kişi daha eksilmeyeceğiz” demeliyiz.

Çünkü bu sadece Ayşe’nin değil, hepimizin meselesi.

Ve bu ülke, artık hiçbir kadını daha “koruyamadık” diyerek uğurlamamalı. Ayşe Tokyaz’ın adı, sadece bir cinayet haberinde geçmemeli. O, adaletin işlemediği bir sistemin aynasıdır.

Fotoğraf: Evrensel