Asgari ücret diye açıklanan miktar ihtiyaçlarımıza cevap vermezken neyin müjdesini bahsediliyor. Bu düpedüz halkın aklıyla dalga geçmektir. Bize oynanan bu oyunları bozmaktan başka da şansımız yok.

Asgari Ücret Komisyonu, 2022 asgari ücretini açıklanırken iş yerimdeki bütün arkadaşlarla televizyonun karşısına geçtik ve pür dikkat açıklanacak rakama odaklandık. Cumhurbaşkanı Erdoğan “İçinde bulunduğumuz bu zor zamanlarda işçiyi enflasyona ezdirmedik” demişti ama asıl sermayeyi ezdirmediklerini görmüş olduk. Bir avuç sermayedarın mutluluğu karşısında biz asgari ücretlinin böcek kadar değeri yoktu. Müjde diye açıklanan rakamın 4 bin 250 lira olduğunu duyunca hepimizin yüzü düştü. Bir yıl bu para ile nasıl geçinecektik! Bugün bile bu paranın karşılığı yokken artan zamlar karşısında gelecek olan bir yılı bizim nasıl geçecekti. Bu para bile “açlık” demek.

Biz kara kara düşünürken Fatma gülümseyerek geldi ve “Abla maaşımız 4 bin lira oldu” dedi. İçinde bulunduğu çıkmazları kadercilikle geçiştiren Fatma’ya aslında olanı bir bir anlattık biz de. Aynı kaygıyı Fatma da hissetmişti. Çalıştığımız işletme küçük bir börek salonu. A’dan z’ye her şeye zam gelirken ayakta kalmaya çalışan küçük esnafın halini bizzat görüyorduk bu işletmede. Devletten hiçbir destek alamıyor oluşu kaygımızı çok daha artırdı. İhtimalleri konuşmaya başladık bu sefer de. Durmak bilmeyen zamlar karşısında küçülmeye gidebilir ya da işletmeyi kapatabilirdi işveren. “Zaten açlık sınırının da altında bir ücretle yaşayan bizler bir de işsiz ne yaparız” diye çeşitli tartışmalar yürüttük. Bu tartışma sürüp gitti.

Asgari ücret diye açıklanan miktar ihtiyaçlarımıza cevap vermezken neyin müjdesinden bahsediliyor. Bu düpedüz halkın aklıyla dalga geçmektir. Bize oynanan bu oyunları bozmaktan başka da şansımız yok. Biz işçiler emeğimizin karşılığında almak için mücadele etmeye devam edeceğiz. 4250 yetmez, insanca yaşanacak bir ücret istiyoruz!

Fotoğraf: Hilal Tok // Ekmek ve Gül