İstanbul Aydın Üniversitesi’nde kadın araştırmaları kulübümüzün okul tarafından açılmaması İAÜ Kadın Araştırmalar Topluluğu olarak yola devam etmemize neden oldu. Kadınlarla bir araya geldiğimizde yaşadığımız sorunları, uğradığımız sözlü ve fiziksel tacizleri paylaşıyor ve çözüm arayışına giriyoruz.

Çeşitli bölümlerden arkadaşların benzer sorunları hepimizi derinden etkilemekle birlikte yan yana gelmenin önemini bir kez daha bize gösteriyor.

Son olarak iki kadın öğrencinin İstanbul Üniversitesi’nde kıyafetleri gerekçe gösterilerek okulumuzun öğretim üyesi Atilla Girgin tarafından tacize uğraması, bizim de okulumuzda aynı hocanın İletişim Fakültesi’nde eğitim veriyor oluşu yaşadığımız sorunlara acilen çözüm bulmamız gerektiğinin göstergesi oldu.

Atilla Girgin’in öğrencilerinin de bulunduğu topluluğumuzda benzeri durumların sürekli derslerde yaşandığını gördük.

OKUL YÖNETİMİ HİÇBİR ŞEY YAPMADI

İAÜ Kadın Topluluğu olarak yaptığımız toplantıda kadın arkadaşlardan ikisi 2011-2015 lisans 2015-2018 yüksek lisans öğrencisi olduklarını söyleyerek şunları aktardılar: “Mesela kadın öğrencilere ‘o...luk mu yapmaya geliyorsunuz’ demişti, bir kadın arkadaşımız ödevini unuttu diye bütün sınıfın içinde ‘Aç bakalım donunu giymeyi unuttun mu’ demişti. Kırmızı oje ve kırmızı ruj süren arkadaşımız tahtada haberini okurken durdurup ‘Bu ne hal pavyona mı, okula mı geldin’ demişti. O dönemin dekanının odasına gittik. Yaşadıklarımızı anlattık. Bize ‘hocamızın tarzı böyle’ dendi Ve hiçbir şey yapılmadı. Dekanımıza imza toplayacağız dedik ‘Hiçbir şey yapamazsınız bir şey olmaz’ dedi. O zamanlar sadece iki kişiydik. Dekan yanımızda durmayınca ‘bize iftira atıyorsunuz’ diyecekler diye mecburen bir şey yapamamıştık o zamanlar. Böyle bir topluluk ya da dayanışma yaratabileceğimiz oluşum da yoktu. Ama neden bu zamana kadar hiçbir şey yapılmamış, okul yönetimi neden koruyor onu anlamıyorum. Her türlü dayanışmaya herkesi davet etmemiz lazım”

Üniversitemizde bugüne dek yaşadığımız tacizler karşısında hiçbir şey yapılmadığı bu örneklerle ortada. Mimarlık Fakültesi’nden bir arkadaşımız da yaşadığı tacizi anlatarak okuldan bir yanıt alamadığını anlatıyor.

Görüyoruz ki güvenli bir üniversite ortamında okumak için hızlıca harekete geçmemiz gerek ve bizler bunun kararlılığındayız.

Üniversiteli kadınlar olarak “Güvenli üniversite” talebimizi yineliyor, üniversiteli kadın arkadaşlarımızı bir araya gelmek üzere topluluğumuza davet ediyoruz.