Kardelen Mahallesi Ekmek ve Gül okurları olarak 25 Kasım Kadına Yönelik Şiddete Karşı Dayanışma öncesi Petrol-İş sitesinde bir araya geldik. Psikolog Aylin Akçay’ın katılımı ile “Şiddet nedir, türleri nelerdir?”, “Şiddete karşı neler yapabiliriz?”, “Haklarımız neler?” gibi konuları konuştuk. Ekonomik krizle birlikte derinleşen yoksulluğun, kimi dini inanışların, örf ve adetlerin ve devlet politikalarının kadına yönelik şiddeti arttırdığına dikkat çeken kadınlar, “dünyayı erkeğin evi, evi kadının dünyası” kılmak isteyen zihniyete karşı bir şeyler yapmak gerektiğinde hemfikirdiler. Sohbetin ilk anlarından başlayarak kadınların tümünde “Nasıl çözeceğiz” sorusunun yarattığı sabırsızlık ve heyecanı görmek mümkündü. Küçük bir sitede yaşayan 20’yi aşkın kadının yan yana gelerek sorunlarını konuşabilmesi, hepsinde uzun süredir yan yana gelemiyor oluşun yarattığı özlemle de birleşince saatleri bulan bir buluşmaya dönüştü.

KADINLAR, ‘ERKEĞİN MAĞDURİYETİ’ SÖYLEMLERİNE TEPKİ GÖSTERDİLER

Kadınlar tanık oldukları veya televizyondan, gazetelerden duydukları şiddet ve istismar olaylarını hayret ve öfkeyle birbirleriyle paylaşırken haklarının ne olduğunu, bu tarz olaylarla karşılaştıklarında ne yapabileceklerini de sık sık sordular. Toplantıya katılan kadınların çoğu İstanbul Sözleşmesi ve 6284 sayılı yasadan haberdar değildi ancak var olan yasaların uygulanmaması, kadına ve çocuğa yönelik suçlarda faillere uygulanan indirimler veya cezasızlık hepsi tarafından kuşku götürmez şekilde biliniyordu. Kadınların bildiği bir diğer gerçek ise nafakaydı. Evli olduğu erkekten boşandıktan sonra nafaka alamayan birçok arkadaşlarının olduğunu ifade eden kadınlar, alabilenlerin ise çok düşük miktarlarda nafaka aldığını dile getirdiler. Küçük yaşta evlendirilen, çalışmasına izin verilmeyen, yaşamı bir erkeğe bağımlı hale getirilen kadınların ellerinden nafaka hakkının alınmasını kadınları evlilik içine hapsetmek anlamına geleceğini söyleyen kadınlar, “erkeğin mağduriyeti” söylemlerine tepki gösterdiler.

YANI BAŞIMIZDAKİ KADINA ÇARE OLMAK...

Kadınlar kendi yaşam alanlarındaki sorunlara ilişkin de tartışmalar yürüttüler. Yıllardır aynı site içerisinde yan yana gelemiyor oluşun, geçmişteki dayanışma ruhunu yeniden yaratmak gerektiğinin, sitede bir kadının başına bir şey geldiğinde yanı başında olabilmenin önemine dair konuştular. Ayrımcılığa ve şiddete kendi yaşamlarından, komşularının yaşamlarından örnekler verdiler. Özellikle uzun süredir kocasından şiddet gördüğü bilinen bir kadının komşularına nasıl ulaşabileceklerini uzun uzun tartıştılar. Fiziken kuvvetli olanları, “O durumda bize haber verin hemen geliverelim” diye şakalaşırken, bir kahve içme bahanesiyle “üst komşuya” ulaşabilmenin planları yapıldı.

BU KÜÇÜK TOPLANTI BİLE ÇOK ŞEY GÖSTERİYOR!

Kadınlardan birinin toplantının sonuna doğru söyledikleri ise herkesin içine dokunan, yalnız olmadığını hissettiren bir özelliğe sahipti. Uzun süredir sitede çok az insanın birbiriyle görüştüğünü dile getiren kadın, “En önemli şeyimiz kadın dayanışması olmalı. Birimiz bir şeye uğradığında birbirimizle paylaşabilmeliyiz. En ufak bir derdimiz varsa birbirimize çözüm aramalıyız. Birbirimizden utanıp saklamamalıyız. Ben mesela seni tanıdım şimdi burada. Başıma bir şey gelse sana güvenebilirim, senden destek alabilirim. Bunlar çok önemli” diye paylaştı hissettiklerini. Onun peşine bir başka kadın “Biz böyle sık sık toplanmalıyız” diye atıldı.

Aslında bu küçük toplantı bile kadınların yalnız olmadığının bir ispatıydı. Yirmiyi aşkın kadın bir araya gelerek kendi sorunlarını tartıştılar, çözüm önerileri ürettiler. Önerilerin en önemlisi isebuluşmaların artarak devam etmesiydi ki, bu öneri bile kadınların artık yalnız olmadıklarını hissetmek istediklerinin göstergesiydi. Kadınlar, bu 25 Kasım’da sorunların üstesinden birlik ve dayanışma ile gelebileceklerinin farkında, ayrıca bir sonraki buluşmaya da kapı komşularını da getirmek üzere sözleşip ayrıldılar.