Kuzey Makedonya'da tekstil sektörü düşüşte olsa da hâlâ yaklaşık 30 bin kişi bu iş kolunda çalışıyor. Fakat işçilerin ücretleri düşük, çalışma koşulları kötü durumda.

Aunde Teknik’te işçiler, kötü koşullara karşı sendikalaşınca istifaya zorlama ve hakaretlerle başlayan baskılar, bir kadın işçiyi mesai bitimine kadar tek ayak üstünde bekletmeye kadar vardı.

Tekstil atölyesinden içeri girdiğimde yerdeki kesilmiş kumaş parçaları, iplik parçaları, havayı kaplayan toz daha önce çalışmış olduğum tekstil atölyelerini anımsattı.

Bir tekelin yalanları Türkiye’nin bir kentinde, Urfa’da yaşanan gerçeklerle boşa düşüyor...

Çoğu kadın yaklaşık 4 milyon işçinin çalıştığı 3 bin 500 civarı fabrikasıyla dünyanın en büyük ikinci konfeksiyon üreticisi Bangladeş’te işçiler, dayatılan sefalet ücreti nedeniyle ayaklandı.

Baykan Denim’de işçi kıyımı katlanarak büyüyor. Baykan Denim işçileri küçülme bahanesiyle işten çıkarmaların yaşandığını, işçilere zorla istifa mektubu imzalatıldığını söyledi.

Toplu iş sözleşmesinde patronun yüzde 5 zam dayatmasına karşı Yeşim Tekstil işçileri greve çıktı.

Öz-İplik İş'e üye olan 4 kadın işçinin işten çıkarılması üzerine, Barutçu tekstilde işçiler fabrika önünde direnişe geçti.

Arkadaşlarınızın işten atılması son damlaydı. Birbirinizle konuşurken iyice öne çıkmıştı zaten en acil talepleriniz ve patrona bir mektup yazdınız. Patron kabul etmeyince birden bıraktınız tezgâhları.

Pandemi döneminde artan hijyen ihtiyacı nedeniyle dünya çapında yıldızının parladığı söylenen Van Tekstilkent’te işçiler için parlayan hiçbir şey yok!

CPS Otomotiv Tekstil fabrikasının işçileri Fidan ile Derya anlatıyor… Üç haftadır fabrikada üretim yapılmıyor. Peki, ne oluyor CPS’de?

Tekstil tasarımlarına yeni bir bakış getiren Otti Berger'in ilham verici ama trajik hikayesi…

‘1 ay olmak üzere, evdeyiz... Herhangi bir sosyal güvencemiz yok. Ne kadar sürecek bilmiyorum. Eşim de çalışmıyor. Şu anda elimizde olan birikimimizi tükettik. Yarın ne olacak bilmiyoruz.’

2 hafta ücretsiz izni mi seçersin, tazminat haklarının yok sayılıp işsizlik maaşını almayı mı, yoksa sağlıksız koşullarda virüs tehlikesiyle çalışmayı mı! Tekstil işçisi bir kadından korona notları.

Endonezyalı işçi Kokum Komalawati, Asya ülkelerindeki konfeksiyon atölyelerinde çalışan kadın işçilerin #GarmentMeToo etiketiyle başlattığı sosyal medya kampanyasını anlattı.

İşsizlik, geleceksizlik korkusu içinde bırakılan Melek, çocukluğunda oyun gibi gördüğü tekstili, çalışma ve yaşam koşullarını anlattı.

Hazır giyim sektöründe yaşanan şiddet ve ayrımcılık İnsan Hakları İzleme Örgütü’nün (HRW) raporuyla gözler önüne serildi.

Tekstil işçilerinin şikayetlerinin başında bel, boyun ve bacak ağrıları geliyor. Uzun saatler oturarak çalışanlar bel, boyun, ayakta çalışanlar bacak ağrıları çekiyor. Oya’dan dinleyelim...

Çocuk o daha. Çağlayan’da taş dizimi yaptığı atölyede onun kadar uzun saatler çalışmaya büyük bir insanın bile canı dayanmaz.

“Fabrika benim için cezaevinden farksız. Özellikle kadınlar için böyle çünkü biz kadınlara baskı uygulamak daha kolay onlar için. Kadınların çilesi bitmeyecek gibi geliyor bana…”