Geçtiğimiz günlerde meydana gelen değerli sağlık emekçisi Ömür Erez’in katliamı beni hem bir kadın hem de bir tıp öğrencisi olarak derinden yaraladı, yine mi kadına yine mi sağlıkçıya şiddet dedirtti. Bu olayların artık alışılagelmiş olmaya başlaması gerçekten çok üzücü. Yıllardır kadının can güvenliğinin olmayışını, sağlık çalışanlarına yapılan haksızlıkları izlemek ise can sıkıcı. Şiddeti ve cinsiyet eşitsizliğini önleme araçlarından olan İstanbul Sözleşmesi’nin de feshedilmesiyle şiddetin toplumun bir parçası haline getirilmeye çalışılmasının karşısında bütün bir karar ve azimle mücadeleye devam edilmeli. Toplum içerisinde özgür iradesiyle hiçbir yönden zarar görmeden var olmak bir bireyin en doğal ihtiyacı ve korunması gereken bir haktır. Bu bağlamda kadınları ve sağlıkçıları koruyan veya koruyamayan yasalar denetlenmeli, şiddet mağduru her çalışanın hakkını gözeterek, bu olayların tekerrür edemeyeceği bir adalet düzeni oluşturulmalıdır.

Görsel: Rawpixel