Rebeca Lane, Rebeca Eunice Vargas adıyla doğduğunda, Guatemala'daki iç savaş (1960-1996) tüm hızıyla devam ediyordu. Teyzesi gerillaların yanında savaşa katılmıştı ve üç yıldır kayıptı. Ordu tarafından kaçırıldı ve öldürüldü. Teyzesiyle şahsen hiç tanışmadı, ama onun adını taşıyor. İç savaş 36 yıl sürdü. Rebeca Guatemala'da çok sayıda ailenin de yaşadığı kendi aile öyküsünü "Desaparecidxs" şarkısıyla anlattı. Desaparecidxs/Kaybedilenler, "Onlar ölmediler, anılarımızda yaşıyorlar. Sizin mücadeleniz tarihimizin motoruydu.” 

YERLİ HALKA SOYKIRIMI GÖRMEZDEN GELMEDİ

Rebeca ayrıca askeri hükümetin diğer kurbanlarını da onurlandırıyor: Köylüler, sanatçılar, aktivistler, sendikacılar, komünistler ve diktatörlüğe boyun eğmek istemeyen daha pek çok insan... Öldürülenlerin çoğu yerli.

“La Cumbia de la Memoria” adlı videosunda yerli halka yönelik sistematik soykırımı anıyor.

Politikleşmesi çok küçük yaşlarda tarihle yüzleşmesiyle oldu. Ancak müzik ve özellikle de rap tek ve ilk politik ifade yolu değildi. Rap'a başlamadan önce şiirler yazdı, blog yazdı, tiyatro oynadı ve bilimsel metinler yayınladı. Sosyoloji eğitimi aldı. Rap yapmaya başlayana kadar kentsel gençlik kültürleri, kimlikleri, sokak sanatı ve hiphopu araştırdı. İç savaşla ilgilenmek, dikkatini toplumdaki temel sorunlara çekti. Örneğin, yerli halkın dezavantajı durumu ama her şeyden önce kadınların ezilmesine dikkat çekti. Kadına yönelik şiddet metinleri ile toplumu sarsmak ve dayanışma çağrısı yapmak istiyor. Rebeca'ya göre Guatemala'da kadınlara yönelik cinayet ve şiddet çok yüksek, bu nedenle kadınların birbirleriyle daha fazla konuşması gerekiyor: "Çoğumuz susuyoruz ve suskunlukla karşı karşıyayız. Bize vurduklarında, bağırdıklarında gözlerimizi kapatıyoruz. Bunun olmasına izin veriyoruz."

Şarkıları ile kadınları "Dur!" deme konusunda cesaretlendirmek istiyor. Failler genellikle onlara çok yakın, eşleri, babaları veya kardeşleri olsa da.

ATAERKİYE KARŞI DİRENİŞ

Ataerkiye karşı direniş, kariyerinin her adımında Rebeca'ya eşlik etti: tiyatroda, okulda, üniversitede ve son olarak da hiphopta. "Siempra Viva- Devamlı Hayatta" adlı şarkısında "Kadın olmanın kolay olduğunu kim söyledi?" diye soruyor. Kadınlara çocukluklarından itibaren empoze edilen cinsiyetçi normları anlatıyor; "Bekaretine saygı duy, evi temizlemeyi ve yemek yapmayı öğren. Dövme veya piercing yok." Şarkıda buna cevabını da veriyor: "Böyle olduğum için ve yapabildiğim için istediğimi yaparım!" Guatemala şehrinin varoşlarından gelen genç kadınlara yönelik rap atölyeleri düzenliyor, onları istediklerini yapma konusunda teşvik etmeyi hedefliyor. Ayrıca diğer rap sanatçılarıyla işbirliği yapıyor ve Meksika ve Kosta Rika'dan meslektaşları ile "Somos Guerreras" ("Biz Savaşçılarız") diye bir grup kurdu bile.