Grete, kadınların eğitim almasının pek istenmediği dönemde sanat alanında başarılı bir eğitim veren Bauhaus Okulunda fotoğrafçılık eğitimi aldı. 

Sol hareketlere sempati duyan Grete, Nazilerin 1933’te yaşadığı kenti işgal etmesi üzerine Almanya’dan ayrılarak Londra’ya gitti.

Bertolt Brecht, Helene Weigel , Karl Korsch ve Paula Heimann gibi ‘Alman sürgünleri’ni fotoğraflayarak portre çalışmaları yaptı.

1935 yılında kendisi gibi fotoğraf sanatçısı olan Horacio Coppola ile evlenerek Arjantin’e yerleşti.

Grete ve Horacio 1935 ekim ayında Buenos Aires’e gidişlerinin ardından kısa bir süre sonra Arjantin’de modern fotoğrafçılığın ilk sergisi olarak kabul edilen ortak bir sergi açtı.

Grete, 7 Mart 1936’da kızı Silvia’yı dünyaya getirdi.

1937-1941 arasında Stern ve Horacio, Buenos Aires’te bir fotoğraf, grafik tasarım ve reklam stüdyosu işletti.

1943’te portrelerden oluşan Buenos Aires’teki ilk kadın sergisini açtı.

Keskin stili onu yaşadığı dönemde erkek egemen bir toplum olan Arjantin’de yaygın olan fotoğraf anlayışından sıyırdı.

Grete ve Horacio evlerini Avrupa’dan gelen Yahudi ve siyasi sürgünlere açtı.

Soykırımdan kaçan entelektüeller ve sanatçılarla birlikte bir dizi destek, çalışma ve kültürel faaliyette bulundular.

Aynı zamanda evin konukları Grete’nin fotoğrafları için model oldu.

1940 yılında çiftin ikinci çocukları Andrés dünyaya geldi. Ardından Grete ile Horacio 1941 yılında ayrıldı.

Reklam, mimari ve grafik tasarım alanında da çalışan Grete’nin eserleri dönemin entelektüelleri için arşiv niteliği taşıdı.

1948-1951 yılları arasında Grete’in avantgarde ruhunu gösteren yaklaşık yüz elli fotoğraf dizisi serisi oldu.

Bu fotomontajlarda Arjantin toplumunda kadınların baskı ve teslimiyetlerini alaycı ve gerçeküstü imgelerle tasvir etti.

Fotontontaj, Grete’in egemen değerler hakkındaki fikirlerini ifade etmesi için ideal bir yoldu.

1959’dan, 1970 yılında emekli olana kadar çalıştığı Museo Nacional de Bellas Artes’de (Ulusal Güzel Sanatlar Müzesi) bir fotoğraf atölyesi hazırladı ve yönetti.

Orada çok sayıda sanatçı ile bir araya geldi ve portrelerini belgeledi.

Oğlu Andres’in 1965 yılında intihar etmesiyle ileriki dönemlerde de sık sık tekrarlayacak bir depresyona girdi.

1972’de ABD, İngiltere, Fransa, Yunanistan ve İsrail’e giden Grete ardından Nazi işgalindeyken ayrıldığı Almanya’ya döndü.

1975’te Berlin’deki Bauhaus-Archiv, savaştan sonra Grete’nin çalışmalarını içeren ilk fotoğraf sergisini organize etti.

1993’te Essen’deki Folkwang Müzesi orijinal negatifleri ve eserlerinin geniş bir bölümünü satın aldı ve çalışmalarının kapsamlı bir sergi ile sundu.

Portre ve manzara çekimleri yaparak stüdyo çalışmalarına 1980 yılına kadar devam eden Grete yaşadığı görme problemleri nedeniyle aynı yıl çalışmalarını durdurmak zorunda kaldı.

Fotoğrafçılığın kendisi için bir anlatım biçimi olduğunu ifade eden Grete buna ilişkin şunları söyledi:

“Fotoğrafçılık bana büyük mutluluk verdi. Çok şey öğrendim ve söylemek ve göstermek istediğim şeyleri söyleyebildim.”

Grete Stern, 24 Aralık 1999’da Buenos Aires’te doksan beş yaşındayken hayatını kaybetti.

Kaynak: Gazete Karınca