2015 yılında eşinden boşanan 3 çocuğu olan işçi bir kadın 16 yaşındaki en küçük oğlu için asgari geçim indiriminden yararlanmak istiyor. Veleyati babada olan ancak babasından şiddet gördüğü için daha çok annede kalan çocuk için AGİ almak üzere kurumlara başvuran annenin başvuruları ise sonuçsuz kalıyor. Bize sitemiz aracılığıyla ulaşan, Sendika Uzmanı Onur Bakır’ın işçi kadınların sorularını cevapladığı “Haklarımız Var” bölümüne soru gönderen işçi kadın, yaşadıklarını anlattığı bir mektup kaleme aldı. Şimdi sizlerle bir işçi kadının isyanını paylaşıyoruz:

Merhaba, bana verdiğiniz cevapta çocuğun ikametgâhını alabileceğimi yazmışsınız, ancak velayeti babada olduğu için ikametgâh alamayacağımı söylediler.
Bana her yerden bir sorun çıkarıyorlar, bu nasıl bir durum inanın aklım almıyor.
Çocuğumun okul kaydı ayrı bir sorun. İŞKUR’un iş eğitimi diye bir programı üzerinden işe girdi, ancak gördük ki İŞKUR’un 8 saat çalışma uygulaması bir prosedürden ibaretmiş. 16 yaşındaki bir çocuğu 12, 13 saat çalıştırıyorlar. Bunların sıkı denetimi olduğu söyleniyor, ancak işe giriş tarihin üzerinden 2.5 ay geçiyor, denetime ancak gidiliyor ve işveren prosedüre uymadığını bildiği için çalıştırılan elemanı depoya saklıyor. Şikayet edin deniliyor, şikayet edince işten atılıyor. Bu çocukların arkasında kim duracak, kim koruyacak bu çocukları! Mesailer diz boyunu aşmış, patron memnun çünkü kimse bir şey demiyor, diyemiyor. Haklıyken haksızlığa uğruyorsun.
Alacaklı oluyorsun, ona da şikayet et diyorlar. Şikayet etmeye gittiğinde “Çocuğun yaşı tutmuyor, velayeti babada, o gelsin” diyorlar. Sen anne de olsan hiçbir şey yapamazsın, elinden bir şey gelmez. Baba zaten baba gibi olsaydı bunlara gerek kalmazdı.
Adaletin olmadığı bir dünyadayız, güçlü güçsüzü eziyor ezmeye devam ediyor.Buna kim dur diyecek? Benim gibi çaresiz kalan binlerce insan, binlerce kadın var. Kendimi çaresiz hissediyorum...