‘Defteri kapat şiir sokakta’ yazdı Gezi’de direnişçiler duvarlara. Sonra şiir sokakta sloganıyla meydanlarda, sokaklarda, evlerde, okul sıralarında, her yerde şiir dizeleri görmeye başladık. Sevgilimizle el ele tutuşup göğe bakmaya koyulduk. Turgut Uyar’ın dizeleri olduk sonra, şiirin askerleri oluruz dedik sadece.

21 Mart Dünya Şiir Günü bugün, aynı zamanda “yeni gün” yani Newroz. Yeni günle birlikte baharın, baharla birlikte yeni şiirlerin gelişidir simgelenen. Şiir üstüne söz söylemek şiir ustaları dururken belki pek haddimize değildir ama severiz okumayı, becerebilirsek yazmayı. Dileğimiz de şiirle daha çok yaslanmaktır dünyaya.

Bu topraklarda Şiir Günü’ne yeterli önemin verilmediğini düşünmüşümdür. Bu günü şair, yazarlar, bu alanda olan insanlar ve şiirle ilgilenenler bilir ve kutlar daha çok. Ama isteriz ki herkes bilsin, herkes kutlasın, insan şiire bulaşsın, şiir insana.

7 Ekim 2015’te kaybettiğimiz bir büyük Şair, Sennur Sezer mart 2012’de Şiir Günü vesilesiyle ‘Şiir Çağının Yansımasıdır’ diye söze başlamıştı: “Şiir, çağının seslerinin yankısını taşır: Kahkahalar, çığlıklar, ıslıklar... Aşk şarkılarına marşlar karışır, ağıtlara çocuk sesleri. ... Şairler söz ustasıdır. Anadildir ustalığın nedeni. ...Şiir, çağının seslerinin yankısıdır. Sokaklardan kopup gelen seslerin uğultusudur. Zafer şiirlerinde ölen askerlerin analarının ağıdı duyulur. Aç çocuk ağlayışları ve dul kadınların çığlıkları. Bu yüzden ürperir bu şiirleri okuyanlar. Çağının seslerinin yankısı duyulur şiirde. Şiirinde güzel seslerin yer almasını isteyen şairin işi zordur. Çünkü açlığı, savaşları durdurmak için uğraşmak zorundadır. O şairlerin seslerini duyarız, çocuk seslerine kulak verdiğimizde” der. Evet her daim şiir çağını anlatır, çağını anlatmalıdır. Zulüm karşısında başkaldıran, aşkın karşısında teslim olandır. İnsana en yakışandır şiir.

Hasan Hüseyin’in ‘Karagün Dostu’ şiiri de anlatır:

biliyorum
matarada su
torbada ekmek
ve kemerde kurşun değil şiir
ama yine de
matarasında suyu
torbasında ekmeği
ve kemerinde kurşunu kalmamışları
ayakta tutabilir
biliyorum
şiirle şarkıyla olacak iş değil bu
dalda narı
tarlada ekini kızartmaz güvercinin gurultusu
ama yine de
dişler arasında bıçak gibi parlar kavgada
şiirin doğrultusu
göz gözü görmez olmuş
tek bir ışık bile yok
yürek bir yaralı şahindir
döner boşlukta
belki bir şiir
bir şiir kırıntısı
çalar kapımızı umutsuz karanlıkta
yoklar yüreğimizi
eğilir yaramıza
dağıtır korkumuzu
ve karşı tepelerden
gürül gürül bir kalk borusu

Şiir günümüz kutlu olsun, şiirle kalalım.

21 Mart 2014 yılında Evrensel gazetesinde yayımlanan yazı güncellenerek alınmıştır.