11 Mart tarihinde ilan edilen kovid-19 ile mücadelenin üç ayla sınırlı tutulması, üç ayın sonunda mevcut tehdidin bertaraf edilmesi düşüncesinin zihniyette var edilmesi ve bu düşüncenin akıl tutulmasından öte bir şey olmadığı geldiğimiz süreçte açıkça görülmektedir. Sağlıksız bir ortamda sağlık üretmesi istenilen sağlık emekçilerinin zaman zaman yükselen haklı tepkilerine karşı alkışla gazının alınması ancak konunun temel hak ve emek sömürüsüne gelince, sağlık emekçilerinin sesinin duyulmaması da cabası… 

2020 yılı küresel çapta kaotik bir yıl oldu. Bunun kanıtı olarak savaşlar, ekonomik krizler, mülteci sorunu, demokrasi önündeki handikaplar vs. örnek gösterilebilir. Dünya bu yıl en çok Çin’in Wuhan kentinde ortaya çıkan kovid-19’dan bahsetmek zorunda kaldı. Hemen ardından bu durum son derece hızlı bulaşma yoluyla küresel pandemiye dönüştü ve bir anda dünyadaki tüm ülkelerin sorunu haline geldi. Yaşanan bu kaos temel gündem haline geldi ve nerdeyse diğer tüm sorunlar rafa kaldırılacak duruma geldi. Ülkemizde ise durum iki yönlü tartışma konusu oldu. Sağlık Bakanlığının günlük güncellediği hastalık şablonunun, mevcut sağlık meslek örgütlerinin edindiği belgelerde verilerin doğruluğu tartışılırken güvensizliğin de beslenip büyütüldüğü gibi durumlar gözler önüne serildi. Son dönemde iyileşen hasta sayısına göre günlük pozitif vaka sayısının iki katına çıkması aslında var olan trajediyi gözler önünün sermektedir. Eldeki verilerin şeffaflık ilkesinden uzak bir şekilde toplumla paylaşılması, sorunu çözmek gayretlerinin olmadığı, korunmaya çalışılanın ise sermaye sahipleri olan büyük patronlar olduğunu göstermektedir. Ülkenin sosyal devlet olgusundan uzak pandemiyle mücadele anlayışının, açlık sınırının da altında yaşayan halkın kurallara uymadıkları gerekçesiyle para cezalarına çarptırılması aslında çözüm değil çözümsüzlüğü ve sonucunda sağlıksız bir toplumu oluşturur. Bu doğrultuda bir meslek örgütü olarak uyarılarımız her daim yapmaktayız. Aylar sonrasında gelinen noktada tüm dünyada kovid-19’a yönelik aşı çalışmaları sürmekte ve bu konuda olumlu söylemler olmaktadır. Bugün tartıştığımız ise bulunan aşıların erişimin ne şekilde olacağıdır. Önceliğin risk gruplarına verilip verilmeyeceği her şeyden önemlisi ücretli olup olmaması erişim noktasında önemlidir. Bu süreçte sağlık emekçilerinin yaşadığı sorunların ağır olduğu gelinen nokta itibariyle bir tükenmişlik durumunun baş gösterdiği yer yer sağlık emekçilerinin istifa ettiği bilgilerine ulaşmaktayız. Önümüzdeki yılın sağlık emekçilerine atfedilmesi tartışmaları yapılmaktadır. Bizce bu durum kendi yaşamını tehlikeye atma pahasına sahada çalışan emekçilerin alkışlanması ve bu alkışla birçok hak ve talebin gölgelenmesinden öteye gidemeyecektir.

Temel taleplerimiz dahilinde;

-Sahada çalışırken koruyucu ekipmanların yeterli olması bu konuda sağlıklı denetimlerin yapılması

-Mümkün olduğunca sahada çalışma sayılarının azaltılıp bulaşın önünde bir tedbir oluşturma

-Sağlık Bakanlığının alandaki emek ve meslek örgütleriyle kolektif çalışma yürütmesi

-Sağlık personel açığının, güvenceli, kadrolu istihdamının yapılması

-Haklarında kesin bir yargı bulunmadan ihraç edilen tüm emekçilerinin göreve başlatılması

-Alanda çalışarak risk kategorisine giren sağlık emekçilerinin bu süreçte izinli sayılması

Bizlerin talepleridir.

Kapitalizmin yaratısı olan pandemilerin günümüz dünyasında bundan sonra kabusumuz olacağı aşikar. Doğada yıkıma ve tahribata yol açan sermaye güçleri emeğe de, üretene de saldırmış durumdadır. Bunların kapitalizm ve emperyalizmin dışında geliştiğini düşünmek konuyu yetersiz irdelemiş ve algılamış olma sonucunu doğurur.