Köklü bir eğitim ve araştırma hastanesinde 5 yıldır çalışan bir sağlık emekçisiyim. Köklü dediğime bakmayın daha temel ihtiyaçlarımızdan biri olan temiz su ihtiyacımız bile karşılanmıyor. Çalıştığım radyoloji bölümünde 24 saat nöbet tuttuğumuzu düşünürsek dinlenebileceğimiz alanda bir lavabomuz bile yok. İçtiğimiz kahvenin bardağını zaman zaman tuvalette yıkamak zorunda kalıyoruz. Sürekli dışarıdan su ve yemek almak zorunda kalmak çok zor.

İstanbul’da yaşam koşulları ve çalışma koşullarımız bu kadar zorken vergi adaletsizlikleri bizi daha da zorluyor. Ayın sonunu zor getiriyoruz. Vergiler durumu daha da kötüleştiriyor. Sağlık hizmetleri gibi hayati öneme sahip bir alanda çalışıyorken ekonomik olarak tatmin edici bir ücret almamak, üstüne vergilerdeki adaletsizlik son derece can sıkıyor. Maaşımız erirken temel ihtiyaçlarımıza zam geliyor. Aldığımız maaşın yarısı kiraya gidiyor.

Sonuç olarak, vergide adaletsizlik hem biz sağlık emekçilerini hem de genel olarak sağlık hizmetlerini olumsuz etkiliyor. Sorun tabi ki de bununla bitmiyor. Maaşımız teşvik, sabit ek ödeme ve mesailer şeklinde parçalı olarak yattığı için sadece maaş adı altında yatırılan para, emekli tazminatına yansıtılıyor. Emekli olduğumuzda alacağımız ikramiye de düşük olduğundan birçok sağlık emekçisi emekli olmayıp zor şartlar altında çalışmaya devam etmekte.

Fotoğraf: Ekmek ve Gül