H.T. 48 yaşında bir kadın. 6 yıldır Ankara’da Çağdaş marketler zincirinde çalışıyor. Evli, 3 çocuğu var. Markette asgari ücretle çalışanların hiçbir sosyal hakları olmadığını söyleyen H.T. “300 lira yol ücreti verdikten, zorunlu giderleri ödedikten sonra insanlar ne yer ne içer? Bu maaşla çalıştığımız marketlerden alışveriş bile yapamaz haldeyiz” diyor ve ekliyor: “Sadece bir asgari ücretin girdiği evi düşünemiyorum.”

“Markette çoğu zaman iki kişinin yapacağı işi tek kişiye yaptırıyorlar, çoğu şubenin servisi yok. Pandemide market alışverişleri arttı, iş yükü artmasına rağmen işçi sayısı aynı kaldı. Patronların kârı artıkça arttı, bizim ücret asgaride kaldı” diyerek çalışma koşullarını anlatıyor. İş yerinin tek iyi özelliğinin trans bireylere iş vermesi olduğunu söyleyen H.T., “Bizleri işten çıkarmak için evlerimize en uzak şubelere sürerek yıldırıyorlar. Hoşlanmadıklarına sürekli şube değiştirtiyorlar, bizleri istifaya zorluyorlar. Şubelerde müdürler ne derlerse o. İşçinin ne dediğinin bir önemi yok” diye anlatıyor. H.T. “Müdürün tek bir dilekçesi sürülmeye yetiyor, müdürler sürekli argo konuşuyor, hakaret ediyor. Çok zoruma gidiyor. İlk zamanlar çok ağladım” diyor. İş çıkışlarında çantalarının aranmasının, her gün hırsız muamelesi görmenin de cabası olduğunu söylüyor.

H.T. bu kötü çalışma koşullarının yarattığı mutsuzluğunu şöyle anlatıyor: “İşe mecburiyetten gidiyoruz. Başka seçeneğimizin olmaması işverende rahatlık yaratıyor. Markette çalışan işçiler pandemide bile bu kadar yoğun çalışırken, patronlar hastalık kaparım diye bir kez bile gelmedi.”

MARKETLERDE HIRSIZLIK ARTIYOR

Marketlerde her gün fiyat etiketlerinin değiştiğini, her gün zamlı fiyatlar konulduğunu söyleyen H.T., “Devlet denetlemiyor, işverenler de istediğini yapıyor. Her şeye bu kadar zam gelince marketlerde hırsızlık vakaları da arttı. İnsanlar resmen hırsızlığa itiliyor” diye anlatıyor.

İş yerinde işçilerin de taleplerinin dinlenmesi için sendikalaşmanın şart olduğunu vurgulayan H.T. mücadele etmenin gerekliliğinden bahsediyor: “Yoksa bir müdürün emriyle hakkımızı almadan çalışmak zorunda kalıyoruz. Ben her zaman hakkımı arayan, sözünü saklamayan, haklının, güçsüzün yanında olan kişi olmaya özen gösteriyorum. Bu düzeni değiştirmek için kadınlar sesini çıkarmalı, haklarımızı aramak için her türlü yolu denemeliyiz, grev yapmalıyız. Birleşerek haklarımızı almak için mücadele etmeliyiz.”

Görsel: Freepik